mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Ne Kapılar, Ne Savaşlar, Ne Dünyalar Varmış... Çarş. Şub. 08 2012, 20:17 | |
| Ne Kapılar, Ne Savaşlar, Ne Dünyalar Varmış...
—Bir yerin mi acıyor?
—Acıdan öte! Yıkıldı tam aklımla kalbim arasındaki köprü...
—Hiç sağlam değildir zaten o köprüler... Kim inşa ediyorsa art niyeti olduğu kesin.
—Orası kesin. Tamam, yıkıyorsun köprüyü, ne sebepten leşlerinin etrafını sarıyorsun, neyine kemikleri kalbimin...
Ruhumuzdan almak isteyip de alamadığı şey nedir?
—İnsanları karmaşaya düşürmek için oluyor bütün bunlar.
Kendi buhranında boğul diye...
Rüyalarındaki gibi...
Nefes alıyorsun ama suyun altındasın. Çıkma isteği var yüzeye, ışığı görüyorsun...
Ama...
—Hüzünlerine bile uzanmıyor elin… Dibe yaklaştıkça basınç kulaklarından salıveriyor vicdanı...
Damla damla ciğerlerine kadar içerliyor ve ardından uyanıveriyorsun, üzerinde hatalarının ıslaklığı...
—Ne olduğunu bilmiyorsun gördüğün şeyin...
Rüya, kâbus, karabasan... Adlandırabildiklerin bu kadar... Sınırlısın yani yine.
Peki, hava aydınlanmış, güneşli, ılık... Hala içini boğan ne? Kalbini sıkan ne? Neden nefes alamıyorsun hala?
Vicdanın mı düşmeyen yakandan?
—Vicdandı zaten çeken tetiği...
Ben mi dedim sanarsın "öldürme" diye. Bacağımdaki kurşun AIDS gibi bir şey çıktı. Şimdi vücudumu bırak, ruhumun her milimetre karesinde raks eder oldu.
Doğudan doğmayan bir güneşin kime yararı olabilir, baykuşlara mı?
Sınırlıyım ya... Sorunda bu zaten. Bu sınırları ben koydum. Bugün gördüğümse, benim gördüğüm kimse yapmadı bunları...
Güneşi tahrik edip günaha çeken benim
—Asıl raks eden günahtır vücudunda… Tüm hücrelerinde dolaşan, kaynaşan şeytancıklar. Zaten vardılar. Ama şöyle bir gerçek var, çikolata da mutluluk hormonlarının daha fazla salgılanmasına sebeptir.
—Yok. Hayır, olmamalı. Son gördüğüm şeytan öldü gözlerimin içine bakarak... Onlardan bir tane daha barındıramam... Sadece etrafta onların ***leri var o kadar.. Başka yok. Olmamalı!
...
(Sen olgun sevenlerdensin... Öyle bir seversin ki, her şey yerli yerindedir. Bir fidanın ağaç olması gibi...
Yavaş yavaş...
İnce ince...
Sonunda öyle sağlam bir sevgi yaratırsın ki kendine, dünyayı kaplar. O kadar gerçektir ki, başka türlüsü yakışmaz üstüne...
Şeytanları ve kendini ayır vücudundan...
Bak geriye "kim" kalacak.)
Anahtarı sağa doğru ağır ağır çevirerek kilidimi aç!
Buhar oldum, uçtum.
İnsanı eline bile bakmaz bazen telaş içindeyken.
Ondandır belki sessiz kalan surların bir kapıdan içeri girme çabası...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Ne Kapılar, Ne Savaşlar, Ne Dünyalar Varmış... Perş. Şub. 09 2012, 01:12 | |
| | |
|
] 
