Zor Açılan Kapılar...
Bir tanıdığını hastanede ziyarete giden adam , yanlış koğuşa girmiş , fakat orada yaşlı ve yalnız bir
hasta görünce bırakıp gidememişti. Yaşlı hastayla ilgilenip biraz muhabbet eden adam, yüzü kırışmış,
ellerinin derisi çalışmaktan aşınmış hastanın , en fazla duruşundaki sakinlik, vakar ve olgunluğu
hayretle karşılamıştı.
Adam, kendisiyle bir saat muhabbet ettikten sonra vedalaşmaya hazırlanırken yaşlı hastanın söylediği
bir sözü , büyük filozofların söylediği sözler kadar önemli gördüğü için , o günden sonra herkese
tekrarlayıp duracaktı.
Şöyle demişti yaşlı adam ve yalnız hasta:
’kötü günleri , diğerlerinden daha zor açılan kapılara benzetirim. Fakat en zor açılan kapılar bazen en
güzel yerlere çıkarlar. Kapıyı açıp içeri girmeden fikir yürütmek doğru olmaz.’
Kötü günler, yaşanan çirkinlikler, hayal kırıklıkları, başarısızlıklar, mutsuzluklar da yaşamımızın birer
parçasıdır. Bazen kötü başlangıçlar güzel şeylerin devamı şekline dönüşebilir. Yanlış yapılan bir
hareketin ardından doğruları görmekte mümkündür. Zorluklar olacaktır elbette hayatımızda ama
güçlükle, fedakarlıklar yapılarak elde edilen şeyler bizim için o kadar anlamlıdır ki kaybetmeme
savaşını yaşarız çoğu zaman.
Yılgınlığa yer yok bu yaşamda ….zor mu açılıyor kapı, açılmıyor mu? Çilingiri biziz, uğraşmalıyız,
açabilmek için anahtarlarımız, sevgi, yaşama bağlılık, direnmek, kazanmak… kaybedeceğiz de kimi
zaman, ama yeniden bir daha denemeliyiz…yok ki başka alternatifimiz…Beni hiçbir şey hayatımdan
bezdiremez… çünkü zorluklarım ve baş edemediğim her olay bana daha da sıkı sarılmam için bir
empozedir yaşam adına…daha iyisine, gerekirse daha zor koşullara…biliyorum ki zor elde edilen
şeyleri kaybetmeme mücadelesi daha da kuvvet veriyor bize, direnç katıyor gücümüze.
Hayatımızın kapıları çok yeter ki zorluklar bizi yıldırmasın….
Deneme gücü olsun yüreğimizde ve beynimizde.
Hepimize uygun açılacak bir kapı bulunur elbette.
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
