mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Mavi Kanatlı Uçurtmam... Perş. Haz. 27 2013, 19:39 | |
| Mavi Kanatlı Uçurtmam...
Yağmurlar yağar caddelere, ben düşen her damlada, o geceyi hatırlarım. Yavaş yavaş gelip, usulca yamacıma sokulan ölümü nefeslerim. Buralarda yağmurla karışık güneş açar, pencereden odama yıldız kayar. Tüm demlerimde, ölen düşlerim duvarlara çarpar.
Bir düzlüğe çıkarır ayaklarım beni, bol çıtalı bir uçurtma yaparım. Rengi mavi ve benim mavi kanatlı uçurtmam tellerde kalır...
Hasretle sarılmak, varıp yollarına gölge olmak isterdi gönlüm. Tüm bir şehri yanında yaşamak vardı, kaldırımlarda oturmak, bir çite yaslanıp yudumlamak özlemi, bahçelerde açan karanfilleri armağan etmek vardı birbirimize. Titrek ellerimin kara yazgısını silecekti avuçların, saçlarıma doluşan kuru toprakları ayıklayacak, kirpiklerimden dudaklarıma kayan acıyı alacasında bertaraf edecekti gözlerin...
Buralarda rüzgar eser, eser ve saçlarıma topraklar doluşur hiç kimse ben bile söküp derimden taşları kurtaramam saçlarımı, ellerim titrer çünkü, çünkü avuçların silmemiştir yoksulluğumu. Göz kapaklarım gama açar kendini, susturulamaz bir çığlık gelip konuverir yanaklarıma, yanaklarımdan sen damlar, ben sana ağlarım. Sen sana ağladığımdan bihaber gökyüzünden yağmur beklersin, oysa bu şehre hep yağmur yağar...
Bu şehir, herkesten kıskandığım, kendime yoldaş bellediğim bu şehir. Bir tek senden sakınmayacak, senden kıskanmayacaktım bu caddeleri, bu sokakları, o boğazı, denizin ortasında yapayalnız sevdalara selam duran seni. Kent, yaşlanacaktı bizimle birlikte ve biz öldüğümüzde o da ölecekti sessiz sedasız. Kimbilir can çekişmeye başlamıştır belki şimdiden, her taraf ıssızlaşmaya başlamış olmalı. Neredesin diye bağırmayacağım artık, biliyorum...
Banaysa halimi sorar cümle alem, öldü diyesim gelir. Senden öncesi yoktu, senden sonra biri adımı onur koyar, onur koyar ben onurda hep seni anarım. Kıyamam sana, ardımı dönerim ismimi sevda diye seslenen zavallıya. Kendime kızarım arkasından, neden kıyıldığın gibi sende kıymıyorsun. Sonra kalbim şaha kalkar, sevdanın türküsünü söylemeye başlar, yelesinde hüzün...
Adımı onur koyan anlar halimden çeker gider, bende bir yerden bir yere sürgün, hep aynı sevdaya. Kirletildiği kadar kirletmeyen, her takvim sayfasında ölümü gözleyen mahşerde buluşma umuduyla. Sürgün olurum bir zindandan bir zindana, şehir beni unutur ben şehri ve sonra gelirsin ben seni seyrederim bir damın altından. Uçurtma göz kırpar, bilmezsin hangi tellerde takıldığını...
Yürüyüşünü görmeye başlarım, seslenişini, ben seni izlerim yine, bu şehir alırken seni koynuna. Bu sefer seni bu şehirden kıskanmaya başlarım, tüm düşlere kan kusturasım gelir. Eskimeyen tek yanım olacaksın, günler geçecek, ve yıllar, aynaya baktığımda göreceğim yüz her adımda biraz daha yaşlanacak. Hergün her dem her dakika, çoğalan çizgilerim tenimde adını karalayacak. Ben saçlarımı düzeltmek için bile aynaya bakmayacağım artık. Her tarafım eksik tutulmuş yeminlerin çarpılmış düşleriyle iflah etmeye çalışırken beni, ben kaybettiğim tebessümler için umudumu yitirmiş olurum...
Yağmurlarla gireceksin bu şehre yaşlarım yağmurun olsun demiştim, yağmurlar yağdı bugün parçalaya parçalaya kaldırımları. Gidersin, koşa koşa içimdeki sevdayla dönüp giderim bende, mutluluğunu duyarım ellerden, mutlu olurum diyemem. Adımı unutursun ve ben o uçurtmayı bir daha hiç kurtaramam...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Mavi Kanatlı Uçurtmam... Cuma Haz. 28 2013, 01:29 | |
| | |
|
] 
