Menekşe
Özel Üye
Mesaj Sayısı : 2555
Kayıt tarihi : 30/08/10
 | | Konu: Ümit Vermek,Ümit Kırmak...! Cuma Mart 15 2013, 21:13 | |
| Ümit Vermek,Ümit Kırmak...!
Yaşlı adam, bir konfeksiyon mağazasına ait vitrine uzun uzun
baktıktan sonra, ilerideki yeşillikte oynayan çocukların en zayıfına dönerek:
Küçüüük! diye seslendi Bana biraz yardımcı olur musun?
Çocuk, hafta sonlarında yaptıkları misket oyununu ilk defa kazanmış
olmasına rağmen arkadaşlarını bırakıp geldi 7-8 yaşlarındaydı ve
üzerindeki elbiseler, "tek kelimeyle" dökülüyordu Yaşlı adam, çocuğun
saçlarını okşadıktan sonra :
Vitrindeki elbiseyi giymeni istemiştim, dedi Bakalım üzerine uyacak mı?
Çocuk, bu teklifi ilk önce şaka sandı Ama adam son derece ciddiydi
Onunla birlikte mağazaya girerken, ilk önce rüyâda olup olmadığını, daha
sonra da şimdiye kadar yeni bir elbise giyip giymediğini düşündü
Genellikle ailedeki büyük çocuğa alınan veya komşular tarafından verilen
giyecekler, elbiselerin ona dar gelmesiyle birlikte ortanca kardeşe kalır,
birkaç sene sonrada dizleri aşınmış veya delinmiş vaziyette kendisine
yamanırdı Ama her zaman "hasta" dedikleri babasının ne kadar zor para
kazandığını bildiğinden, bu işe bir kere bile itiraz etmemişti
Şimdi ise, ilk defa yeni bir elbisesi olacaktı Üstelik de bayrama üç
gün kala Çocuk, yaşlı adamın gösterdiği elbiseleri giydiğinde,
büyümüş olduğunu ilk defa farketti Çizgili kadifeden yapılmış pantolon,
bacaklarının ne kadar uzun olduğunu ortaya koyarken, yeni ceketi de
omuzlarını iyice geniş göstermişti Fakat hepsinin üzerine giydiği kaban bir
başkaydı ve artık üşümeyecekti Çocuk, biraz önce kazandığı misketleri
onun cebine bıraktığında, iyice keyiflendi İrili ufaklı misketler,
gayet derin olan ceplerin bir köşesinde kalmıştı
Demek ki herbir cep, en az elli misket alabilirdi
Yaşlı adam, çocuğu sağa sola döndürdükten sonra, elbiselerin
paketlenmesini istedi Ve iş tamamlandığında, tezgâhtara dönerek:
"Elbiseleri torunuma alıyorum" dedi
Kendisine sürpriz yapacağım için, onları bu çocuğun üzerinde denedim
İkisinin de boyu falan aynı da
Çocuk, bir anda beyninden vurulmuşa döndü ve ne diyeceğini bilemedi
Ama artık büyüdüğüne göre, bir şey belli etmemeliydi
Aynaya son bir defa baktıktan sonra, üzerindekileri yavaşça çıkartarak bir
kenara fırlattığı eskileri giydi
Adam, elbiselerin torununa uyacağından emindi
Yaptığı hizmet için çocuğa bir ciklet parası vermek istediğinde, onu yanında
göremedi Haylaz velet, belli ki bu işten sıkılmıştı
Çocuk, arkadaşlarının yanına döndüğünde, bir kenara çekilerek onları
seyretmeye koyuldu
Ve bütün ısrarlara rağmen oyuna katılmadı
Arkadaşları: "Niçin oynamıyorsun?" diye sordular
En güzel misketleri sen kazanmıştın
Çocuk, inci gibi yaşlar süzülen gözlerini arkadaşlarından kaçırmaya
çalışırken: Misketlerim, bu elbiselere yakışmayacak kadar güzeldi, dedi
Bu yüzden onları, bayramlık kabanımın cebine sakladım...
 | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Ümit Vermek,Ümit Kırmak...! C.tesi Mart 16 2013, 02:25 | |
| | |
|
] 
