mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Eski(me)miş Sessizlik Çarş. Şub. 27 2013, 20:03 | |
| Eski(me)miş Sessizlik
İçimdeki ahh'lar öyle dolgun ve dolu dökülüyor ki cümlelere adını veremiyorum. Boşluk kadar yokluk yokluk kadar boşluk adını da yükleyemiyorum cümlelere iyi mi cümle de kuramıyorum artık. Düşmemeye yeminli asılı kaldım hayatın o en sarkıt yerinden. İsteklerimi erittim yatağıma sel basan bir gecede geri döndürmemeye saldım öylece öylece yüzdüler yavaştı gidişleri. Canımı acıta acıta can vere vere döktüm içimde biriktirdiklerimi soldu artık her şey her şey kurudu..
Bir o kadar çıtırdamaya döndü içimde taşıdığım yumruk misali atışlarım. Ve ben bu gece yaşım kadar ıslak mevsim kadar kuru bir gel-gitim sadece. Karar verdim son kez. Son kez Unutmaya özleyeceğim seni bu gece. Derin bir nefes almaya yumacağım gözlerimi. Kendimi kandırmaya masallar uyduracağım aklımın soğuk odalarında. Senaryolarımda ölen oyuncuyu oynatabilir miyim sana. Evet kabul ettim yoksun işte bu kadar kolay senli her şey. Yok olduğunu kabul etmem varlığını bilmemden geliyor anlasana . Oysa ben sana dair hiç bir şey solumak istemiyorum artık ne aklımda ne de ayaz gibi üşüten tümcelerimde..
Hayatımda sana ayırdığım ve artık köhne raflarda yer almaya aday senli günleri ne yapmalı bilmiyorum şimdi. Unutamıyorum da. Öyle zayıf düşürüyor ki bu beyin fırtınalarım beni. Bilme. En iyisi mi sen yoluna devam et. Sen hancı ben yolcu olmaya ad almışken devrettik nöbetleri. Tam da şimdi tek yürek ama uzaklık biçilmiş bir elbise gibiyiz biliyorum ..
Yenildim ve affettim zamanın gölgesinde susadurmuş ikimizi yokluğuna beş kala bekledim gelmeni ama bekleyişlerim tükendi. Bakmıyorum artık geçmişte elinden bıraktığım sana. Bırakmamaya tuttuğum ellerinin soğuğundan öyle süzüldüm ki soğuk eritti tüm senli istemimi soğuk bakışlarınada esir oldum affet.
Kanatlanıp uçtu tüm heyecana dayalı bedenim şimdi soğuk duvarların karanlık hapsindeyim. Senden vazgeçme vaktindeyim. Boyadım duvarlarımı sensizliğe. Aydınladı belki görmeye ama deşmeye gelemez yinede bilirim...
Hani ömrümün sonbaharına denk gelmek zorunda mıydın ya da biz sonbahar havasını solumak zorunda mıydık seninle bilemiyorum. Şimdi sıkıca kapattığım kapılarımı açmıyorum artık. Vazgeçtim sevmeye ve oyunu bozmaya dağıttım herkesi. Yalnızım şaşırmayı kaldıramaz bu gerçek boş ver işte sadece oku geç ve git sessizce affettim seni. Kalbimdeki mezarları sulandırıyorum şu sıra dokunma! Sebepsiz hıçkırıklara veriyorum sesimi. Sana seslendiğim sesle sesleniyorum bu rutin tekrarlara. Anlasana ; ben son sahneyi yazdım ve şimdi yayımlıyorum. Mutsuz sonlara bir sürpriz ekleyip gülümsüyorum bitti diye. Unutmadan; bende seni sevmiştim...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Eski(me)miş Sessizlik Perş. Şub. 28 2013, 01:30 | |
| | |
|
] 
