Gözümü Kapadım Yakala Beni Ey Aşk...!

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Gözümü Kapadım Yakala Beni Ey Aşk...!

Dışarıda yağmur,
İçeride ince yokluk
İçimde gözlerine rehin bir acı
Dışımda boynu bükük bir çocuk

Firar etmişken kendimden,
Bir harf olup düşüyorum imlasız cümlelere
Hadi yüreğimden yakala beni ey Aşk !

Söze nereden başlayacağımı bilmiyorum.Hangi yüzünü anlatayım ki seni özleminin? Hangi yanını sıralayayım" seni " senden uzakta seninle yaşamanın büyüklüğünü ? Özlemin dağ olup sıralanmış omuzlarıma. Tam da hayatın girdabında kayıp giderken yokluğun derin bir yara. Kanattıkça derin bir kuyu oluyor yüreğim karanlık bir geceye meyletmekte gözlerim rengim, dibim yokluğuna bürünürken içimde bir umut sandalında büyümekte imkansızlığımız. Biz ki birkaç saati geçmeyen yan yana yürümenin dışında kaç cümleye söz olduk. Biz aynı mahallede doğmamış, aynı rüzgarda koşmamıştık. Bizi biz yapan uzaklığımızı yakın eden özlemimiz değil miydi ? Anlamsız sözleri çırılçıplak bırakıp dudaklarımızda aşka kutsayan biz değil miydik ? Şimdi sus pus herşey kelimeleri hangi sandığa kilitledik ki sözler dile gelmez oldu susuyorum

Sen yoksun ya varlığının uzağında, suç üstü yakalanmış çocukluğum tüm adreslerde. Ezberimi yitirdim cümleler öksüz sözler sus pus. Ama biliyorum, bir gün bu özlem sevdaya gark olacak.Susmadan yürümek mavilere, büyümek özlemin en koyu deminde. Sonra sesinin tazeliğinde sevdaya hizalamak tüm harfleri seni sevdaya kavuşturana kadar susturmak tüm dil altı hasretlikleri. Sonra bir mum aydınlığında gözlerinin ışığını sürmek karanlık sayfalara ve en sonunda yüreğimi yüreğine kapatıp aşkı sende yeniden yazmak. Karanlık kalmış tüm şehirleri gözlerinin şavkında fethetmek beyaz gökyüzüne maviye sinmiş özlem bulutlarını işlemek tek tek ve her ne zaman bir yapraktan bir ter süzülse tel tel yağmak gözlerine. Dünü, hüznü, güzü bir senin gözlerinde unutmak acıyı, sancıyı, karanlığı senin özleminde kurutmak. Büyümek yüreğinin diblerinde ve senin gözlerinde yaşarken hayatla hayatmak ölüme inat

Yüreğimin cümlelerini gözlerine sırtlanan, kollarının güçsüzlüğüne bıraktım iki gözyaşı boşluğu çocukluğumu kağıttan gemi bile yapamayan ellerimle bir bahar çizdim gözlerinin en küçük bahçesine. Kirpiklerinin ıslaklığına dayanamayan köprülerin dibinde sorguladım ellerinin sıcaklığından yoksun gözlerimi. Sesinin yokluğunu yaşatma bana büründüğün yokluğu kaldır üzerinden düş senli düşlerime. Geceye yıldızları sererek gel gözlerime biliyorum ki; güldün mü bir kez bir mavilik yürür gözlerime senli bir cümle köpürür kuru dudak uçlarıma ve vurdukça özlemin kıyılarına koşar gözlerimde sakladığım baharlar.Sarı sonbahardan kalma derme çatma bir hikaye bizimkisi iki ayrı yoldan çıkılıp aynı sevdaya uzanan iki umut cümlesi. İki ağır yaralı, iki acıklı söz dudaklarımızda kalan ve kavuşmaya ayarlı iki yürek ve hiddetlenen bir özlem ve tek bir yol sonu ölümle aydınlanan

Gözlerime saklarken seni, beni yalnız bırak diye değil; beni sende yaşat diye dudaklarıma mühürledim seni. Bir fincan umut ile yetinmeyi öğretirken yüreğime, hasreti zehir bildim cümlelerde bir gül'e sararken gözlerimi, unut diye değil; gözlerinde bir renk olmayı diledim.

Şimdi söz bitti. Hasretin bir kış gibi soğuk içim, dışım hazan Gül'ler güneş'e doymadan, sen gözlerindeki baharla gel yüreğime ve ben düşmeden
düşsüzlüğüme, gözlerimden yakala beni ey Aşk !

İsmail Sarıgene

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Yakala Beni
» Körebeyim Suçüstü Yumdum Gözümü