Körebeyim Suçüstü Yumdum Gözümü

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Körebeyim Suçüstü Yumdum Gözümü

Kimsesizim ve düşünce/siz. Üşüten bir mum alevi gece, daha sabaha kaç karanlık eklemeli ey adı yar olan. Afedersiniz adınız aşk diye sevmiştim. Düşüşümü bilin diye gözlerinizin önünde yığıldım, topla kendini, kan görmeden aşk olmaz dediniz. Peki tutup yüreğimin mahrem köşelerinden, kalkmayı öğretecek yar değil miydi isminiz. Afedersiniz, ne de düşüncesizim, çünkü düşünce/sizdim…

Dört duvar derisi kavlamış dehlizlere (s)açılan rutubetli hüznün kapı ardında. Islayıp serçe parmağını topluyorken içlenmelerini ,
örüklü dilinin kurdelaları hiç boylanamayacağım paltonuzun iç cebinde mi gizli. Lütfen pişirin içimde çöreklenen bu çare/sizliği, sizi taşıyorum. Ağzı gevşemiş bir mahfi keseyken yürek, susuşunuz kadar çığırtkan, yalnızlık boyu hafakan, söz gümüşü lutfedin gözlerime inen geceye...

Kördüm ve gördüm, ağlak mevsimlerin ısladığı eğreti taşlık kıyısına çıkartıp asmışsınız içinizden arta kalanları. Kendimi uzağınızda buldum, uzansam edebi uykulu bir düş(üş) ardınız. Ardıma yürütsem hıçkırıkları, size sırt çevirmek her adımda çift çelme, hem ne çok sakarım bilirsiniz, sizi de yanlışlıkla sevmiştim...

Kör/ebeyim suçüstü yumdum gözümü, size yazmak mecazi fıtratların asil debdebesiydi, üzgünüm, özendim. Uzun zamandı, yol iz yoktu, o zamanlar aşındı gönlümün felahının eşiği. Gözlerinizin önüne döktüm tüm sağırlığınızı, kanım akmazdı, uğultum kesse nefesimin şakağını.
Özledim de gel(me)diniz, peki ya, saçımdan topuğuma yoklayan ölüm siz değil miydiniz...

Afedersiniz ben sizi üşüyorum, elleriniz cebinizde ya hani, merakındayım, siz, rüzgarın yari misiniz. Gözlerimi bağladı ne çok tebdil-i suretiniz, evvel solumdan geçmişsiniz, el yordamıyla seçilmiyor ki aşk, bilesiniz. Gittiniz sonra ve lakin özleyerek dönmek için dediniz.
G/özlediniz ne çok, gel(e)mediniz, siz en çok uzaktan (g)özlemeyi mi bilirsiniz...

Yine aşka bağlanmak üzre dilimi çözün, heveslerimden tutun kaldırın beni, nasıl olsa düşünce/sizim. Düşümce siz, ah efendim bir bilseniz, içimde ne çok değerlisiniz. Yağmur bahane, melekler sizin nazarınıza malik olmaya iniyor kente, endamı kime sanıyorsunuz. Baksanıza, aşkın çekincesinden peçesini iğneliyor, denizdeki aynalara göz süzerken siz. Sözlerimi dize getirin, dergahınızda daim aşka talibim...

Defettim bariz isyanlarımı, dilimi üfledim de eşiğinize geldim, ben ki na-reften sürülen pejmurde bir derviş, aşk adına yolu geceye vurdum. Gece ki öz aşkın döşeğinde inzivada, tesbih tesbih çekiliyoruz aşkla, otuzüç boncukta bir eksiksiniz. Yan/sızım, heybemde kaybedeceğim hiç bir şeysizliğimle, çıplak ayak dolanıyorum mikâtınızda. Ele verdim kendimi, ele vermeyin beni, gidecek yanım çok ancak, gözlerime Yusuf 'un rayihasıyla gömlek sürenim yok. Yok mu ensar bir yürek, hayli kalabalık çaresizliğim, oysa bilin ki ezelinden mahzun bir muhacir(d)im...

Sağım, solum, önüm, ardım aşk. Yaradan'a işittirdim , kapıyı açın aşkın vahyinde hicretinize geldim…

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Gözümü Kapadım Yakala Beni Ey Aşk...!