ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Deniz Kabukları... Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Deniz Kabukları...

Aşağa gitmek 
3 posters
YazarMesaj
mustafa43
Admin
Admin
mustafa43


Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08

Deniz Kabukları... Empty
MesajKonu: Deniz Kabukları...   Deniz Kabukları... EmptyCuma Şub. 24 2012, 21:14

Deniz Kabukları...

Uzun uzun yıllar evveldi.Uzak sahillerin, nemi yaprağı üzerinde, yemyeşil ormanlarında güzeller güzeli bir kız yaşarmış.......
Adı yokmuş.Bir isme de, ihtiyacı yokmuş zaten.Duyamaz ve konuşamazmış, O.Tüm gün topladığı deniz kabuklarıyla uğraşırmış sadece.....
Her sabah uyandığında,acaba bugün, hangi deniz kabukları bulma şansına sahibim diye merak duyarmış...Kime sorsanız, tüm deniz
kabuklarının birbirine benzediği o uzun sahillerde, o aylardır yıllardır hep mutlu ve her günü ayrı bir umut ve güzellik içinde, heyecanla
yaşamaktaymış... Çünkü O zamanın, sevenler için sonsuz olduğuna inanırmış......

Çünkü O, zamanın, sevinenler için kısa üzülenler için çok uzun, korkanlar için çok hızlı ,bekleyenler içinse çok yavaş olduğunu, bilirmiş......
O, sonsuzu seçen, seven , ama çok seven bir yüreğe sahipmiş... Topladığı ve dokunduğu her deniz kabuğu ile, yüreğine bir parça daha
sevgi biriktirmekteymiş... O, deniz kabuklarında, kulaklarıyla duyamadığı, bilinmez nice sesleri dinlemekteymiş aslında... Yüreğinin kumsalları
ve suları, ona hiç gitmediği, hiç görmediği kıyıların, nice hikayelerini anlatır durularmış. Dünya, onun yüreğinde atarmış... Dünya, onun yüreğinde
ses verirmiş evrene... O, dünyayı yüreğinden işitir, bilir ve yaşarmış......

Bazen işittiklerimiz, yeter sanırız...bildiklerimiz gerçek sanırız... Ve bunlar mutlu etmez bizi... Çünkü mutluluk; duyamadıklarımızda, gidemediklerimizde,
fark edemediklerimizdedir... Oysa, görebildiklerimizden, daha fazlasıdır gerçekler... Günlük döngüler içinde, Sevdiklerimizle ve kendimizle paylaşabileceğimiz şeylerden uzak kalarak yaşıyoruz hayatlarımızı maalesef... Hayat bu olmamalı.. Işler hiç bir zaman durulmayacaktır ki, hep yoğun, hep çok olacaktır......
Ama sular bile durulur. Durulur ve durulanır o zaman su; sedeflenir, sakinliğin, dinginliğin tatlı huzuru , derinliği aks olur kumsallarda...Gerçekten mutlu
olmak, sadece yüreğin işidir... Yüreklerimize fırsat vermeliyiz... Her yeni güne başlarken, hangi deniz kabuğuna dokunarak, bilinmedik hangi yaşama
katılacağımız şansına gülümseyerek, umutla uyanmalıyız... Var olmanın güzelliği bu olsa gerek... Acaba, bugüne kadar, yüreğinizde kaç deniz kabuğu biriktirmişsinizdir ?

Sen..., bugün hangi deniz kabuğunu dinledin, ve bugün kaç deniz kabuğu topladın? İnsanın yüreği, belki de, deniz kabuklarından örülü olmalı.
Her yürek, bir kumsal olmalı belki de... Kumsal gibi sonsuz olmalı... Kum tanelerinin kristallerinde, nice deniz çiçekleri, sedefleri açtırmalı her gün için..
Ve, her mevsimde ebruli olmalı o kumsal, her koşulda kumsalda olmalı varlığımız. Mesela, yazı, kumsal mevsimi biliriz sadece. Fakat, kışın da, oradayızdır.. İnsanlar nedense, kumsalları, sadece yazın fark ederler... Ne talihsizlik.! Tıpkı, yüreklerimizi de, aynı talihsizliklerle fark edemediğimiz gibi
Belki de, maviyi görmek değildir önemli olan. Belki, bakışlarımız gökyüzüne yöneldiğinde, önce, uçurtmayı görebilmeli gözlerimiz..
Önce uçurtmayı görebilirsek, mavileri de yakalarız zaten... Uçurtma, mavidedir nihayetinde... Eğer her gün, yeni bir var olma çiçeği açıyorsa gözlerimizde
ve yüreğimizin ebruli kumsallarından, yepyeni deniz kabukları, sedefler toplayabiliyorsak, yokluk yok demektir, değil mi?

Ve, her sabah ya da akşam üstleri, sulanmalı mutlak o var oluş çiçeklerimiz... Güne ya da akşama başlarken yürek su ister......Çiy ister... Şebnem ister......
İnsanın en yalnız olduğu zaman dilimlerdir, sabahın eri ve akşamüstleri... İnsanın en çok kendi olduğu, kendinde ve kendiyle olduğu vakitlerdir onlar.
Doğrularımızdan, gerçeğe yönelik yolculuğun başladığı vakitlerdir. Sonsuza uzanan, uzanması gereken yürekler yollarını çiçeklendirme ve deniz kabuklarını sevgilendirme vakitleridir. Doğrularınıza sahip çıkın. Kendinizi yakalayın. Sonsuzluğu, kendinizden esirgemeyin. Bakın, dinleyin, dokunun, deniz kabuklarının
size söyleyecekleri var... Yüreğinizin, ebruli kumsalından ayrılmayın.

Selam Sevgi ve Dua ile...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Cennet Çiçeği
Özel Üye
Özel Üye
Cennet Çiçeği


Mesaj Sayısı : 5244
Kayıt tarihi : 02/08/10
Yaş : 53

Deniz Kabukları... Empty
MesajKonu: Geri: Deniz Kabukları...   Deniz Kabukları... EmptyCuma Şub. 24 2012, 21:43

Ellerinize-emeğinize-gönlünüze sağlık..
Bize yine bir farkındalık örneği olur inşaAllah..
Selam ve dua ile ALLAH(CC)'a emanet olunuz..




çiçek7 Allah razı olsun 2 çiçek7
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Deniz Kabukları... Empty
MesajKonu: Geri: Deniz Kabukları...   Deniz Kabukları... EmptyC.tesi Şub. 25 2012, 01:34

çiçek4 Allah razı olsun çiçek4
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Deniz Kabukları...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Deniz misin Liman mı
» İçimizdeki Deniz...
» Suskun Deniz....
» Deniz Kabuğum
» Deniz Kabuklarının Yolculuğu

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Denemeler-
Buraya geçin: