Kapat Gözlerini, Kimse Görmesin!
Vakit gece yarısını geçti.
Herkes yumdu gözlerini. Bedenler uyudu,
ruhlar dolaşıyor.
İşte tam da bu demler, yazmanın vaktidir. Madem öyle,
pek eski bir taş plaktan yükselen tambur sesi eşliğinde, yanık bir kahve
gelsin yoldaşlığa!
Zaten uyku dediğin, ancak sevgili bir dostla
beraberken kaçar.
Madem uyku kaçmıştır, gözlere şöyle simsiyah bir sürme
çekmeli ve bakmalıdır artık.
Nereye? Ötelere... Ama gidebildiğince,
alabildiğince, uzanabildiğince öteye...
O halde şimdi,
sevdiğinsem, arkadaş ol bana.
Çoğunun uyuyup kaldığı şu sırada, kapatma
da gözlerini, seyret...
Aşığın şifâsı, mâşukunun yüzüdür.
Maşukun
safâsı, aşığının bakışıdır, neylesin.
Diğer yandan, kıskanırım, “kapat
gözlerini, kimse görmesin!”.
Şimdi, sana olan muhtaçlığımı bil
de, kapatma gözlerini! Seyret...
Zira aşığın ilacı, maşukunun gözü
önünde olmaktır.
Maşukun bağrına kuvvet veren, aşığını huzurunda
bulmaktır, bilesin.
Diğer yandan... Sen sadece beni yak! “Kapat
gözlerini kimse görmesin!”
Sandılar ki yüz, bir çift gözden,
dudaktan, yanaktan ibaret.
Halbuki onların hepsi, sadece kabuktan
ibaret.
Yüzü güzel kılan özdü. Bilen bildi, bilmeyen yoluna gitti.
Sandılar ki sadece karşısındayken seyredilir yüz.
Hayır değil!
Yemenden
seyreden Karâni gibi, kimileri uzaktan seyre dalar da dibindekinin
göremediği güzelliklerin tadıyla sarhoş olup dolanır.
Şimdi,
kıymetlinsem, kapatma gözlerini!
Perdeleri inse de, açık kalsın
penceren! Seyret...
Zira aşığın devası maşukunun yolunu gözlemektir.
Maşuka safâ olur, yeter ki aşığı “gözüm yollarda” desin. Diğer yandan,
sakınırım,
”kapat gözlerini, kimse görmesin!"
Aşk bitmez.
Gezer, tozar, yön değiştirir, jön değiştirir, ama bitmez! Döner dolaşır,
yine gönle gelir.
Aşksa gelir! Dilerim aşkın Hakk’a, şefkatin de
“maşukun hürmetine bana ve tüm mahlukata” olsun.
Beni aşığı olduğun
ALLAH için sev! Zira ancak o zaman, hakkıyla sevmeye güç yetirebilirsin.
İstemem! Kör olma! Yanlışa düşersem, kapatma gözlerini! Gör ve
ellerimden tutup beni doğruya götür.
Gör ve yüreğimden tutup beni güvene
taşı!
Gör ve göre göre sev!
Rabbimin beni sevdiği gibi sev… Yani?
Yani
kusur ve günahlarımı affetmeye, hayırlarımı kabule ve her halukarda
yanımda olmaya azmede ede sev.
Zayıflığımı kuvvetinle telafi ede ede
sev!
Ve böyle sevmişken, sırası değil, lütfen, kapatma gözlerini!
Bilirsin ya, ben kahvesiz duramam. Şimdi, ey benim “yanık kahvem!”
Dualarında yakar ki, bu can sana daha fazla hasret çekmesin.
Bilirim,
şimdi sen dua ederken gözlerin dolar, temelli güzelleşirsin. ALLAH kem
gözden korusun, nazardan esirgesin,
“kapat gözlerini kapat! Kapat kimse
görmesin!” "
Neslihan Nur Türk
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
