Telefonda bir hanım, eşinin bu günlerde yabancı bir kadınla yatıp kalktığını ve bunu eve bağlı yapmanın bir duasının olup olmadığını soruyor.
Ben de kendisine "Sen de eşin eve geldiğinde giyiminden tavırlarına kadar o yabancı kadın gibi oluversen" deyince otuz saniyelik suskunluktan sonra "Çok haklısınız" demişti.
Biraz garibinize gitse de aslında hayat bu.
Hepimiz buna benzer bir hayatı yaşıyoruz.
Eskiden "Azıcık aşım kavgasız başımız" der, helalından kazanmaya ve eşimiz dostumuzla yeyip içmeye, elimizden geldikçe paylaşmaya çalışırken bir yosma gibi girdi dolar aramıza ve bazılarımız aileyi terk etti.
Şimdi dolar yosmasına erişemeyenlerimiz muhabbet duası yapacak hocalar, şeyhler arıyorlar.
İktidar olduğumuz günün şerefine o gün Ayasofya'yı açacağız" diyenler kilise ve havraları açmaya o konuda yosma dolarları bile feda etmeye yöneldiler.
Ayasofya üzerine şimdilik gizli tuttukları ama yakında ortaya çıkacak yeni çoraplar örmeye başladıklarını, aradıkları iplerden ve millerden anlıyorum.
Ani harabelerindeki Fethiye Camii'nin yarı yıkık halini internetten gördüm.
Ahtamar/Akdamar kilisesi kadar değeri yokmuş meğer.
Yabancı kadına dadanan, kendi kadınını ihmal eden adam mantığı işliyor.
En yetkili makama geldiklerinin ilk günlerinde eskiden yakınlarına bile yaklaşamadıkları yazarlar için "Yabancı servisler tarafından yönlendiriliyorlar" dedikleri yazarlar, arpalıkların bunların eline geçtiğini görünce el pençe divan durmalarının ardından "Akil adamlar" olarak ağırlanmaya başladılar.
Bunlara "Döngel duası" bilenler varsa okusunlar.
Emine bacının, Şule bacının fikirlerinden de yararlandıkları zamanlar vardı.
Neyzen Tevfik'in "Devrini de devranını da...." Dediği devran değişti.
Şimdi Hülya bacının fikirleri sarayda ağırlanarak alınmaya başlandı.
Şimdi biz ne yapalım.
Yazımın başında bahsettiğim kadına verdiğim cevabın benzerini önce kendime sonra size tavsiye ediyorum:
Sevgili peygamberimiz buyurur:
"ALLAHı öyle çok zikredin ki size "mecnun" desinler" (Ahmet, müsned, 3/68, Hakim, Müstedrek 1/677, Beyhaki, Şuab 1/397 ve daha birçok hadis kitabında rivayet edilmiş.
Mecnun, gördüğü her şeyde Leyla'sını hatırlarmış.
Mecnun döneminde yaşayan devlet başkanınının adını bilmezsiniz ama Mecnun rahmetle anılmaya devam ediyor. Bütün aşıkların ahında ona Fatihalar gönderiliyor.
Hz. Ali de "Bana her şey, Mevla'yı hatırlatır" dermiş.
Gündüz hayalimizde gece düşümüzde hep İslâm'ı, Müslümanları, sorunlarını ve çıkış yollarını düşünelim.
Baktığımız, tattığımız, tuttuğumuz, duyduğumuz, kokladığımız, her yer ve her şeyde İslâm'i bakış açısını kullanalım.
Bir dağın tepesine çıksak Yunus gibi
"Dağlar ile taşlar ile
Çağırayım Mevlâm seni.
Seherlerde kuşlar ile
Çağırayım Mevlâm seni" diyelim.
Bir ırmak gördüğümüzde "Şol dünyanın ırmakları akar ALLAH deyu deyu" diye düşünelim.
Ağzında ana sütü kokan çocuk gibi gülümseyen bir çiçek gördüğümüzde:
"Çiçek der ki, derviş baba gül Muhammed teridir" gibi şeyler düşünelim.
Arabanızla yolda giderken "Bu yol beni sevdiklerine kavuşturur" diyerek yola, vuslat aracı olarak bakalım.
Bağdan bahsedeceksek Kur'an'da geçen İrem bağını ve sonunu anlatalım.
Güzel bir ağacı tanımlarken "Tuba ağacı" nı örnek verelim.
Dağ dediğimizde Tur dağını, Arafat dağını, hatırlayalım ve konuşmalarımızı, yazılarımızı yazarken onları örnek verelim.
Bereketli bir elden bahsederken "Hızır'ın eli" gibi diyelim.
Gecenin güzelliğini ve bereketini anlatırken "Kadir Gecesi" gibi diyelim. Atalarımız bu feraseti göstermişler ve bir insanın şansını anlatırlarken "Anası Kadir gecesinde doğurmuş" demişler.
Hayvanın sadakati anlatılırken Ashab-ı Kehf'in köpeği, Ebu Hüreyre'nin kedisi, Salih peygamberin devesi örnek olarak verilmeli.
İnsanların sadakatini anlatırken Hz. Ebubekir, Adalet anlatılırken Hz. Ömer, cömertlikte Hz. Osman, ilim ve kahramanlıkta Hz. Ali, pehlivanlıkta Hz. Hazma anlatılmalı.
Kılıcın keskinliği anlatılırken Hz. Ali'nin Zülfikar'ına benzetilmeli.
Sabır kelimesi, Eyyüb peygamber ile birlikte anılmalı.
Müslüman-kafir herkese açık sofrası olan Müslümanlar tanıtılırken İbrahim aleyhisselamın "Halil İbrahim sofrası" dile getirilmeli.
Kurtuluş gemisine davet ederken geminizi Hz. Nuh'un gemisine benzeterek davetinizi yapın.
İnsana hayat veren havadan veya sudan bahsederken "Âb-ı hayat" gibi deyin.
Sevgili peygamberimizin "Piyasayı belirleyen ALLAH'tır" (Tirmizi, büyu, bab 73, hadis 1314, Ebu Davud, büyu, hadis 3451, İbn-i Mace, ticaret, hadis 2200) sözünü nakledelim, "Piyasayı belirleyen gizli bir eldir" diyen batılı adamın adını bile ağzımıza almayalım.
Meşru zenginliği anlatırken Süleyman aleyhisselamın servetinden bahsedin, hortumcu Karun'un hazinelerinden değil.
Eyfel kulesini gördüğünüzde "Bunun üzerinden ne güzel ezan okunur" diye düşünün.
Herhangi bir kafir görseniz "Bundan ne Müslüman olur ya" deyin ve Müslüman olması için gereken meşru her şeyi yapın. Niagara şelalesini gördüğünüzde "Ne güzel abdest alınıp namaz kılınacak yer yaaa" deyin. Güzellik dile getirilirken Yusuf aleyhisselam, yazı, kalem ve giyim sanayii anıldığında İdris aleyhisselam, bütün alemlere rahmet, önder ve örnek denildiğinde Muhammed aleyhisselam hatırlanmalı.
"Kitap" denildiğinde derhal hatırınıza Kur'an-ı Kerim gelsin.
Diğer kitaplar, fizik kitabı, ahlak kitabı, matematik kitabı gibi ikinci bir kelimeyle anılsın.
Atından Haç olmaktansa, gümüşten Hilâl olmayı tercih edelim. Kafirlerin doğrularını, domuz derisine basılmış koyun peyniri gibi kabul edelim. Altın kadehten vaftiz suyu içmektense, kırık çanaktan Zemzem suyu içmeyi tercih edelim. Bush gibi adamlara akıl danışmanın, şeytana cennetin yolunu sormak gibi bir şey olduğunu bilelim ve danışmanımızın Müslüman olmasına dikkat edelim.
Mahmut Toptaş
Anasayfa 
] 
