Güvercin Busesi
Gönlüm sana divane sevdam ALLAH''ın emri
Issız kaldı yüreğim, dost değil bu sokaklar
Kaç güvercin busesi şefkatle sarar ömrü
Şafakları boyarken saçlarımdaki aklar
…… Bir yaralı ceylanım düştüm aşkın peşine
…… Belki rastlarım diye benzerine, eşine
Kokunu yaydı rüzgar mahcup gülüşlerinle
Yağmurları ıslattı ellerimde ellerin
Kederlendi yüreğim ürperdi düşlerinle
İncitti asırları intizarı güllerin
…… Tükendikçe umudum “nerdesin” diye diye
…… Ömrümden ömür biçtim sevdiğime hediye
Yusuf’un çilesiyle inledikçe kör kuyu
Züleyha’nın ahıyla kana boyandı zaman
Cam kırığı hüzünler hançerlerken uykuyu
Sönüyor yedi kandil, aşka küskün asuman
…… Yazgıya boyun büker telsiz duvaksız gelin
..... Ayrılığa kurulmuş saatleri ecelin
Öyle kıydın ki aşka, ne hal koydun ne hatır
Kaç gönül harap oldu bu şehrin gözlerinde
Cümle alemi buldum okurken satır satır
Bir beni bulamadım efsunlu sözlerinde
…….Susadım sahralarda bir yudum su diyorum
........ Kal diyor koca şehir ben senden gidiyorum
Sevim Yakıcı (Kargülü Almila)
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
