Bu gece son gecem yâr, yudumlarken hayatın zehrini Hiç sormadım kimselere, öznesini sildim yaşamın Avuçlarımda bir sen kaldın geriye, ayaz gözlerin yüreğimi dağladı Ben şimdi en ücra köşede kimsesiz bir film izliyorum Başrolünde sen varsın yine...
Hakkım olmadı tek bir söz bile söylemeye Mecalim kalmadı, en iyi bildiğim dosta bile dert dökmeye Yandıkça ağladım, ağladıkça hep kandım Şimdi!bir başına hem evsiz, hem de barksızım...
Sorma beni kimselere, koydun ya hep el yerine Sorarsa sevdiklerim beni yine öldü de! Basıp git üzerime, aramasın gözlerin, Her buldum dediğin yerde yokum artık...
Kader ya işte belki başka bahar, belki başka bir mevsim de Sorarlarsa öldü de sende, hiç mi hakkım olmadı üzerinde Ben hep bıraktığın yerde değilim, yalan dünya işte korkma! Bu defa sorarlarsa öldü de gitsin...
Ne derse ardımdan dilin, kabülümdür artık Ben koşmaktan yoruldum, fersiz şimdi ayaklarım Ne dert sıralarım ne de oyun bozarım Sus dediyse hayat susarım...
Kimseler sormasın bu nasıl bir imtihanmış böyle Senden sorarlarsa öldü de benim yerime Düşmesin başın dara, gözlerin ağlamasın adımı andığında Benim bir kere eğildi başım yere...
Dilemem düşmanıma hüzün şerbetinden tek bir zerre bile Söz veriyorum giderken götürdüklerimin üzerine Yüreğimde her aşk bir vurgun oldu dönemedim Bu kez yine geriye aşkın zehri dağladıkça bedenimi...
Sen en iyi bildiğinle kal, beni merak etme yâr Yaşanmışlıkları bir seferlik de olsa yaşamamış say Beni sorarlarsa bu sefer geri dönmedi de Yani öldü de, ya da öldü say...
Anasayfa 
] 
