mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Son Çırpınışlarıyla Güneşim Batıyor… Çarş. Şub. 26 2014, 00:26 | |
| Son Çırpınışlarıyla Güneşim Batıyor…
Öylesine dalmışım ki gün batışının durgunluğuna, sanki biri ölüyor sanki bir hayat daha sona eriyordu o batışın ardında. Son bakışlarını atıyordu üzerime, son ışıltısıydı beklide gözlerime yansıyan kırmızılık. Gözlerimden kayıyordu hayatımın o ışıl ışıl bakışları, tutkuyla bağlı olduğum o aydınlık neden gidiyordu sanki çaresiz yaşlarımdan yansıyan...
Hissetmeye başladım gidişindeki o hüznü, öylesine soğuk esiyor ki sessiz rüzgarların, donuyorum o an bir çare arıyorum yorgun düşlerimin arkasına saklanarak. Belki bana çok uzaktasın, gün doğarken her sabah gözlerime bakan o ilk bakışlarından yar dediğim o günlerin sabahlarından çok uzağım artık, çok yalnızım artık…
Ve güneş battı, karalıyorum hayatımı yeni baştan doğmak için tekrar nedensiz hayata başlamak için ama ne geçmişim beni bırakıyor ne de güneşli günler gelmek istiyor. Geri dönüp baktığımda siyah bir geçmiş, kafamı çevirip önüme baktığımda ise ulaşamayacağım kadar uzak olan aydınlık bir gün sadece bir gün sadece bir neden için koşmalarım, hayallerim yetmiyor o aydınlık güne varmama. Yolumu basan karanlık bırakmıyor beni izin vermiyor gitmeme...
Güneşin battığını gösteriyordu gözlerimdeki gecenin rengi, karanlık şöyle fısıldıyordu kulağıma, sadece bir neden için. Geceleri olmayan günlerde, kalbine bir damla karanlık getirmedin, o neden için geceleri unuttun karanlığı hiçe saydın, şimdi ise gecelerine gün doğmayacak, şimdi ise kalbinde aşk olmayacak. Şimdi anlıyorum, şimdi daha iyi anlıyorum karşılıksız sevgimin beni yok ettiğini...
Ben aydınlık bir günün ışığına kapılmış, ben bir sabah bakışına aldanmış, ben sahte sözlere kapılmışım, kanmışım. Batan güneşimin arkasından ağlasam mı, karanlığı unutup aydınlık günlere inandığım zamanların hesabını mı versem. Öylesine mutluluk bedenimi sarmış ki karanlık gibi mutsuzluğu, acıyı en önemlisi de ayrılığı unutmuşum, unutmuşum kendimi, unutmuşum geçip giden günleri...
Ay misali geçiyor hayatım, bir anlık bakışlarına inandığın, küçük bir gülümsemesine takıldığın o hayatının nefesi olan aşk nerde. Sen ona ararken kim bilir o hangi ellerde, sen ona bakarken kim bilir onun sana bakacak gözleri nerde. Hayat işte, ona bakarken gözlerimin dolduğu, onun bir ah sesindeki titremelerinde canımın çektiği işkenceyi anlatamaz oldum yarınlara. Şu alıştığım dolunay aydınlığındaki günlerde gecenin en son hatırlatması; şimdi alışsın kalbin gecenin karanlığını aydınlatmaya çalışan aya...
Bazı zamanlarda konuşamazsın yarım kalır gülüşler, dalıp gittiğin noktalardadır nedenler. Bu soğuk gecelerde o kadar yalnızsın ki mecbur kalır gözler kaçamaksı bakışlara. Derinlerdesin sahipsiz bedenin soğuk, şimdi öğrenecek herkes geç akan kanının donmaya başladığını...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Son Çırpınışlarıyla Güneşim Batıyor… Çarş. Şub. 26 2014, 01:42 | |
| | |
|
] 
