mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Ve Sen Gittin… Çarş. Eyl. 04 2013, 19:32 | |
| Ve Sen Gittin Yüreğim Yalnızlığın Acısı Ne Demektir Onuda Öğrendi…
Her gün artan sensizliklerdeyim, beni bıraktığın yerdeyim. Seni unutamadım ama beni bıraktığın yerde kendimi unuttum. Sen gitmenin basitliğini seçtin bense kalmanın acı veren yalnızlıklarındayım, yalnızlığın da ne denli zor olduğunu yaşıyorum. Sensiz hayat zor geliyor zor geliyorum kendime. Yoruldum seni düşünmekten, düşmekten, yıkılırsam doğrulamayacağım, kalkamayacağım ayağa, öyle hissediyorum…
Belki uzatacaksın elini ama, bu kez ben tutmayacağım. Hani; Ben tutunacak çınar olacaktım sana; sen bende yeşeren yaprak. Hani; sen bana gül olacaktın, gül gibi tebessüm edecektin yüreğime ben sana lalezar. Bahçemiz hiç solmayacaktı dalımız hiç kurumayacaktı sonbaharları yaşatmayacaktık, sevdamız hep ilkbahar olacaktı…
Hayattan çaldığım tüm yıllarımı sana adayacaktım sen bana hayat kaynağım olacaktın. Ama ansızın zamansız bir yalnızlıkla karşı karşıya kaldı yüreğim. Giderken yaşanmış tüm güzellikleride kopardın benden, yaşanmamış hüzne dair ne varsa bana bıraktın. Gittin vefasızca gittin, bense yalnızlığımla başbaşa kaldım çaresizce…
Nasıl gittiğin, nereye gittiğini sormuyorum. Önemi kalmadı sorularımın giderken içimde ki umut dolu yüreğimide aldın benden. Sen gittin, içimdeki çocuk öksüz kaldı. Aşk diyordum, hayat diyordum, can diyordum candın bana, şimdi seni arıyorum yüreğim yana yana. Ve gittin, sonbaharı hiç görmemiş hayatım ansızın kışa döndü. Kışları hiç yaşamamıştı yüreğim, ansızın çiçeklerim soldu dalım kurudu hazan vurdu yüreğimi…
Ve sen gittin yüreğim yalnızlığın acısı ne demektir onuda öğrendi. Ben vefasız değildim ama sen vefasız çıktın, sensiz yaşayamam sanıyordum ama yaşanılıyormuş demekki. Yüreğimdeki yangınları anlatabilecek cümleler kuramıyorum, gidişinle yitirdim tüm kelimelerimi, hissettiğim tek şey yüreğimdeki yalnızlık, yalnızlığın yıkım oldu bana.….
Sineye çektim doğruldum ve ağladım. Aşkın aynasına baktım yeniden, aynada gördüm nemlenmemiş gözlerimi pişmemiş yüreğimi. Belkide yokluğun değildi gözlerimde arayan kendini, aşkta değildi. Utandım, mahcuptum, daha hamdım pişmem gerekiyormuş demekki. Bülbülü aşkla ağlatan gülü bulabilmek için düştüm yollara, sevgi ülkesine varabilmek için yürüdüm. Bazen aşkın güzelliğiyle mükemmel olan evreni şaşkın ve minnetle seyre daldım, bazen aşık olmayan taşlaşmış gönüllerin şaşkınlığından yürümeye devam ettim…
Yolculuğa devam ediyorum, yol uzun, piştikçe aşka dönen yüreğim, kan ve gözyaşıyla yoğrulmuş günlerimin ve gecelerimin acısıyla yaralanmış benliğimden kurtulabilmek için vuslatın erdemine ulaşmam gerek. Vuslatın erdemi nasıl izah edilir onuda bilemiyorum, yaşanılası tarifi olmayan bir duygu...
Yol azığım sevgi, yüreğimde aşktan öte bir şey yok, çünkü yürüdükçe yandıkça anladımki aşk sevgiliye olan muhabbetti, onunla paylaşılan, rahmetti…
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Ve Sen Gittin… Perş. Eyl. 05 2013, 00:40 | |
| | |
|
] 
