mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Silkelen Ruhum C.tesi Ağus. 17 2013, 16:53 | |
| Silkelen Ruhum
Sürüdü bedenini, ayaklarının son bir gayreti ile. Kaldırıp omuzlarını toparladı, kırılan güçsüz adımlarını. Merdivenleri zoraki tırmandı. Çevirdi kapının anahtarını. Kararlıydı bugün soyunacaktı. Kendisini oturtacaktı karşısına önce. Dudağındaki sahte gülücüğü çıkarıp asarken portmantoya, sildi aynadaki görüntüsünü yavaşça. Ana kucağı gibi güvenli koltuğunun ellerine teslim etti yorgun bedenini. Bir sigara çıkarıp tutuşturdu dudaklarının ucuna. Derin bir nefes çekti; sanki hayatını sarıp içer gibi. Hüzünlerini savurur gibi savurdu dört bir tarafa. Önce duyguları sarıldı, çökmüş omuzlarına...
-Ne oldu neyin var, küçük bir gri bulut mu var sesinin sokaklarında. Gayri ihtiyarı yoo diyerek cevap verdi, cevabı verirken birden irkildi
Bir başkası seslendi:
-Ne olacak hep senin yüzünden birde şaşkın şaşkın soruyorsun ne olmuşmuş.
Ellerini beline koyup, duyguların yüzüne:
-Biraz yaklaşım, dedim ben ona kanma diye ama dinlemedi işte dinlemedi.
-Kimsiniz siz, diye seslendi iki flu görüntü, gelip oturdular karşısına. Birisi kibirli, birisi mahcup:
-Bizi sen çağırdın bizde geldik, ben aklın bu da duygun, diyerek selamladılar.
Akıl:
-Ben sana demedim mi buna uyma diye bak o, seni alıp götürdü de başına neler geldi.
-Yok, canım, dedi duygular, eğer sana uysa idi aşkı hiç tanımayacaktı. Bir göze bakmayı, yüreğine kelebekler kondurmayı, yakamozları sevgilisinin saçlarında ağırlamayı hiç bilmeyecekti bunları. Ruhuna hiç kanat takmayacak, ayakları yerden hiç kesilmeyecek, uçmayacaktı mavi gökyüzünde.
-Peki, neye yaradı dedi akıl, bunları yapması neye yaradı. Bak sayende şimdi can kırıklarını topluyor. Mutlu musun gülmeyi bile sildi yüzünün semalarından. Ne güzeldi senden önce, sadece dostları ile olurdu. Onlar acıtamıyorlardı onun yüreğini, kanatamıyorlardı derine sakladığı yaralarını.
-Of sen de geç bunları, değişilir mi hiç bunlar; deniz ile mehtapla cilveleşirken, sevgilinin omzunda yatmaya. Yüreğini nasıl titretir insanın, bir sevgi sözcüğü. Nasıl elini, ayağına dolaştırır gülümsemesi. Sevgili akıl, beni düşünüyor mu diye arkadaşlık etme. Gün batımıyla belki; o, da bakıyordur, yıldızlara göz süzerek…
-Neye yaradı peki senin sevgili gri bulutun yağmurlar bıraktı bak sesine. Hayalleri yıkıldı, neyine gerekse duyguların aklına uyup hayal kurmak…
-İşte; böyle işlerle uzak olan, her şeye mantık penceresinden bakan, anlayamaz. Sen ne anlarsın; sevginin kanatılmak değil, kanatlanmak olduğunu…
-Tabi canım tabi ne anlarım ki özgürlüğüm elimden gidiyordu. Her yerde vardı. Yastığa başımı koyduğumda pat karşımda o. Gözümü kapatamıyordum rüyalarımda olmazsa diye uyku haram olmuştu. Sabah kalkınca sersem gibi işe gidiyordum. Anlatılanları anlamıyordum. Aptal aptal; güle bak, kuş seslerine takıl ve birde dudağının ucuna bir şarkı yapıştır. Aman ha o aptal gülücüğü, sevdalı bakışları da ihmal etme. Aaa eksik kaldı; akılın da bir karış havada olsun ha, her telefonda o, arıyor triplerine gir. Bu hayat mı ya sefillik, sefillik.
-Deme öyle, dedi duygular onlar hayatın cilveleri, güzel yanları. Özlem, sevgi, yürek çırpıntıları olmaz ise insan olmanın ne anlamı var ki. Kuşlar bile birbirlerinin yanında olunca cilveleşiyorlar ve ömürlerini mutlulukla uzatıyorlar. Çalış, hep mantıklı ol. Bazen uçurmak gerek, uçurmak ruhunu gençleştirmek. O zaman hem sen; hem de ben el ele oluruz ve hayatın anlamını birlikte tadarız...
Seslendim ikisinede:
-Sevmek; bir bütün olmak demektir, ikinize de ihtiyacım var benim. Akıl, duyguyu düşünmese duygulanamazsın. Düşünmeyi akıl sağlar, yürek atışını ise duygu. Bunu unutmayın ve haksızlık etmeyin birbirinize. Boş verin beni o günlerde huzur buldum. Şimdi ne kadar acısa da içim geçecek. Yarın yeniden ayaklarım basacak yere, toparlanacak düşürdüğüm omuzlarım. Siz sadece bugün beni saklayın…
Selam Sevgi e Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Silkelen Ruhum Ptsi Ağus. 19 2013, 01:14 | |
| | |
|
] 
