mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Dudaklarımdaki Suskunluk Perş. Ağus. 15 2013, 21:25 | |
| Dudaklarımdaki Suskunluk
Yeni biriyle tanıştım sevgili kimsesizlerin dostuymuş meğer acı, keder, hüzün hep onu bulurmuş, çaresizliklerle başbaşaymış. Çok yakın artık o bana, gözyaşlarım bu gece de yanaklarımdan dökülüyor birer birer. Cümlelerime dalgalar çarpıyor, bunlar gözyaşı dalgaları olsa gerek. Bu zamanda bile o yanımda sevgili. Merak ediyorsundur o kim diye, kim bilir belki de yanlış düşüncelere kapılıyorsundur. Zaman geçiyor sevgili, git gide bitiyorum bende...
Sen gittin sevgili, beni sensizlik savaşıyla başbaşa bıraktın, kaybettim, mutlu olsana hadi. Oysa ki ne de güzeldi sevgiyi bulmak, gözlerinde kırk yılın hatrına kaybolmak. Bak işte yine geldin aklıma gözyaşlarına boğuldum yine. Yazık diyor gören dostlarım, ne de büyük bir sevgiymiş nasıl gitti, nerede, neden yanında değil anlamsızca sorular uçuşuyor beynimde, boğazıma diziliyor cümleler...
Dilim izin vermiyor söylemeye olanları, ağzımsa açılmıyor bu sevgiyi anlatmamaya yeminliymiş gibi susuyor. Bir çölde rüzgarın gelmesini bekler gibi senin gelmeni bekliyorum, görenler imkansız diyor bense buna umut diyorum. Biliyorum ki eninde sonunda yenik düşeceğim sevgili, işte o dostum bu günümde de yanımda. Varlığını yüzüme vururcasına hiç ayrılmıyor yanımdan, karanlık geceler de hayalinin gölgesiyle yaşıyorum şimdi...
Gözlerim geliyor aklıma; görmez oluyorum. Adını duyunca; sağır oluyorum. Sözlerin geldiğindeyse; işte tam o sırada boğazım düğümleniyor ve dudaklarım sessizliğe boğulurcasına konuşmuyor. Eminim merak ediyorsundur o kim diye, onun adı yalnızlık sen gittikten sonra geride bana kalan bir tek oydu, hiç bırakmadı peşimi. Sensizlik bu gecede ağır basıyor, kalbimdeki yaram yine kanıyor ve giderek sızısı artıyor, canım yanıyor gün geçtikçe. Gerçekler bu denli acımazsız olamazdı, kalbim bir yere çarpmışcasına sendeledi birden, can kırıkları oluştu bedenimin her yerinde birer birer. Seviyorum seni demek vardı şimdi ama yoksun ve olmayacaksın. Depremler oluştu sanki kalbimin her bir köşesinde...
Her yıkım da ayrı bir yara, ayrı bir yalnızlık aldı sanki. Çaresi olmayan bu sevgiye bir alkışta benden şimdi. İyi bir perdeydi sevgili, iyi oynadın gidişini, şimdiyse acımasızlığını ellerimle alkışlar, dudaklarımla susar, sensizliğe sağır olup çeker giderim buralardan. Ben gideri dediğimde hep ağladın göz yaşı döktün ama hiç acımadan sen gittin. Yalan mıydı o sözlerin yoksa bu kadar acımasızlaştın mı. Ne çabuk unuttun o günleri, hissettiklerini...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Dudaklarımdaki Suskunluk Cuma Ağus. 16 2013, 01:25 | |
| | |
|
] 
