mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Aşk Leylâ ve Gerçek... Perş. Haz. 06 2013, 19:34 | |
| Aşk Leylâ ve Gerçek...
Leylâ, gölgede kalmış aşkının katili mi, yoksa Mecnun'a verilen bir hediye miydi. Bu hikâye, gören ve görmeyen kalplere göre şekil değiştirdi. Görenler için hikâye, Mecnun Leylâ'yı tanıyamadığında anlam kazandı. Görmeyen kalpler içinse, hikâye, ayrılıkla sonlandı. Bilseydi yüzyıllarca anılacağını yine de salınır mıydı, adına insan denen âlemlerin yanında. Tebessüm eder miydi yine; sonsuzluğa özenen tartışmaların konusu olacağını söyleselerdi...
Leylâ, bilseydi yine de ister miydi ölemeyen Leylâ olmayı, Mecnun'a dökülen gözyaşlarının, Leylâ'ya vurulan kamçılar olduğunu bilmeden çok şey aradık bu hikâyede. Kimi yalnızca aşkta takılı kaldı, kimi ise aşkı tanımladı. Aslında aklını kullananlar için nice gerçekler vardı bu hikâyede. Kâh tasavvuf meclislerine misafir oldu Leylâ ile Mecnun, kâh haberleri olmadan aşkları çalındı lâyık olmayanlarca. Ama hep Mecnun acılarla yandı, Leylâ hep umursamaz sanıldı...
Leylâ, yalnızca Mecnun olmuş Kays'ı değil, asırları sürükledi peşinden, aşkın en büyük kraliçesi oldu istemeden. Acıyan yüreklerin sebebi kılındı ismi kullanılarak. Çünkü artık ağlayan her bir kalbin suçlusunun diğer adı da Leylâ idi. Peki Leylâ kimdi, ruhu uykusundan uyandıran hislerin tek anahtarı neden bu isimde saklı idi. Leyla, maşuk olmaktan çok mu mutlu idi, onun aşkıyla yanan Kays'a Mecnun denildiğinden beri o da artık Leyla değildi...
Bu ayrılık, aslında büyük bir vuslatı beraberinde getirdi. Ve birbirlerinin bedenlerini göremedikleri andan itibaren aslında onlar sonsuza kadar birlikte olmanın kitabını kainata hediye etmişlerdi. Mecnun şanslı olduğunu hiç fark edememişti. Henüz Leylâ’sını dahi bulamayan, ancak Mecnun olma yarışlarında sıraya giren çok insan yitip gitmişti. Bilseydi taklitlerinin çokluğunu, o da Leylâ’ya teşekkür ederdi...
Gerçek bir Mecnun olmak bu kadar asillerin işi miydi. Ve yeni bir keşif yapıldı kâinatta, ruhun derinliği tartışıldı. Kalbinin, aslında kimin için attığını bulan Mecnun, Leylâ'ya haksızlık mı etmişti; yoksa O’nu O’ndan daha çok sevdiğinden dolayı yine “iyiliği” için gerçekleri mi göstermişti çölde onu tanımayarak. Ya Leylâ maşukluk rütbesinden düşünce neler hissetmişti. Yalnız olan yüreğini avuçlarına alıp sahibine teslim etmeliydi. Ve gerçek sahibinin adıyla süslemeliydi yüreğini... Ve Mecnun’u tanıttığı için teşekkür etmeliydi O’na...
Ve bilseler ayrılamıyorlardı, aslında birbirlerinden Leylâ ve Mecnun. Kendilerinden sonra yüreklerini delice çarptıran tek varlık aynıydı, efsane olan hayatlarında: ALLAH. Ve aşkı bile kendilerine özendirmişlerdi, bir yok oluş ve alev alev yanan yürekler aslında cennet bahçelerindeki vuslatın müjdecisiydi.
Leylâ Mecnun'dan çok şey öğrenmişti, ancak Mecnun, Leyla’nın sâyesinde ruhunun sahibini keşfetmişti ve Leyla hikâyenin kahramanı oluverdi...
Şimdi Mecnun ateşini alevlendirene borçlu gibiydi ve o da Leylâ’ya teşekkür için bir ayna tuttu yıllar sonra karşılaştıklarında. Kendisini Mecnun'da gören Leylâ anladı ki, aslında gerçek Leylâ kendisi değildi. İçini yakıp kavuran Mecnun'a duyduğu aşk ile vuslatı ararken Leylâ, daha büyüğü ile karşılaşmıştı. Artık gerçek olan her şeyin adı Mecnun, yalanların ise Leylâ idi ve aşk da o ikisinde özendiği şeyi keşfetti.
Aşkın aradığı şey gerçekti ve o gün bugün dünya, masalla gerçek arasında gidip geldi. Kimi aşklar gerçekliğe erişti, kimi ise vuslata eremedi. Yani kısaca gerçekleri acı kabul eden herkes, yaşadığı aşk kadarıyla adına insan denildi ve aşka gerçekliği yakıştıran herkes de vuslatın nağmelerini dinledi. Çünkü adına aşk denen şey, O yüce varlığı içinde bir yerlerde keşfederek bu dünyaya uzaktan tebessüm edebilmekti...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Aşk Leylâ ve Gerçek... Cuma Haz. 07 2013, 01:59 | |
| | |
|
] 
