Ağlayana Omuz İnleyene Çare Olabilmeli...

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Ağlayana Omuz İnleyene Çare Olabilmeli...

Bir yerlerde tıkanıp kaldıysa hayat soluk almak güçleştiğinde, yüreğin susup mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını dağlara dönmeli yüzünü insan. Yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak; hep isteyip de bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa gerçekleştirmeyi denemeli. Her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir nehir kendisinin bir sal olup da o dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı...

Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler her aksam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri. İlla büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları fark etmek için. Başkasının yerine koyabilmeli kendini; ağlayan birine gül inleyen birine sus dememeli. Ağlayana omuz inleyene çâre olabilmeli...

Dünyaya ayak uydurmamalı; sevgisiz soysuz kalarak, dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden derin bir soluk alıp hapsetmeli kokusunu içine. Güneşin doğusunu seyretmeli arada bir seher yeli okşamalı saçlarını. Karda yağmurda sevincine coşkusuna; fırtınada boranda öfkesine isyanına ortak olabilmeli doğanın. Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli...

Çalışmadan başarmayı sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli. Ama küçük ama büyük; her hayal kırıklığı her acı; bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı. Çünkü; hiç düşmemişsen el vermezsin kimseye kalkması için hiç çâresiz kalmamışsan dermanı olamazsın dertlerin. Ağlamayı bilmiyorsan neşesizdir kahkahaların; merhaba dememişsen anlamsızdır elvedaların. Ne herkesi düşünmekten kendini ne kendini düşünmekten herkesi unutmamalı...

Bilmeli çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için. Sadece anlatacak bir şeyleri olduğunda değil söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli. Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere, hafızası olmalı insanın; hiç değilse aynı hatalarıaynı bahanelerle tekrarlamaması için. Soruları olmalı yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak. Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki hakkını verebilsin sevdiklerinin. Zaman bulabilsin; bir teşekkür bir elveda için...

Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten. Ama herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan. Tıpkı her şeye sahip olamayacağı gibi zamanın ninnisiyle uykuda geçirmemeli hayatı...

Selam Sevgi ve Dua ile...

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

» Değerli Olabilmeli Hayat!
» Saklı Çare!
» Karanlığa Çare Yoktur...
» Bulunmaz Derdime Çare
» Çaresizlik Çare mi?