Sessiz
Dilimin bütün boşluklarında sensizlik sessizce vuruyor davullarına ve incindiği yerden yamayamadığımız yürekler kırık ezgiler için adanmıştır.
"Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki,giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden"
sende görmezden gelebileceksin bütün göçükleri
gözyaşının kıymetten düştüğü demler gelicek, pul edecek kader beni , kıymetimin yerden içre olduğu gün gelecek
aldırmamayı öğreneceksin sende acılarıma herkes gibi zamanla
kimse mutsuzları sevmez
söylenenleri
şikayet dilinde türkülenenleri kimse
sende sevmeyeceksin
dizim yere geldiğinde geçmiş olsun sözünün diline emanet düştüğü zaman gelicek
sarmaya uzanmayan el olduğun günler gelecek sende vazgeçeceksin herkes gibi onarmaktan
bir harabe onarmakla kurtarılamıyorsa
düşen her tuğlayı uzaktan seyredebileceksin sende
herkes gibi
ve herkes güzelleşirken gözümde
tamda ölmeden önce
sende herkesle aynı safa durduğunda
iyi bilirdik diyeceksin herkes gibi
bilmiyorum orda sorulursa bana da
ben iyi bilmeyeceğim
sende şimdiden itiraf et iyi bilmediğini ALLAH aşkına
Alıntı
Anasayfa 
] 
