İnsan ile hayvan arasındaki fark
ALLAH, insanı kulluk ve ibadet etmek için dünyaya göndermiştir. Bu yüzden insanın fıtrat ve mahiyetini de ibadet ve kulluğa göre donatmıştır.
Yoksa hayvan gibi yutmak ve çabalamak için insanı dünyaya göndermiş değildir.
İnsan iman ve ibadeti terk edip, hayvan gibi, dünyanın adi ve süfli zevk ve lezzetlerin peşine takılır ise; mahlukatın en alçağı, en rezili olur.
Yok iman ve kulluğa riayet ederse, o zaman mahlukatın en üstünü ve en şereflisi konumuna çıkar.
Zira insanı, ALLAH bu kıvamda yaratmıştır.
İnsanın önünde iki seçenek var, ya kul olup kainata sultan olur ya da iman ve ibadeti terk edip mahlukatın en aşağı ve en rezili olur.
İnsanın bu dünyaya zevk ve lezzet peşinde koşmak için gönderilmediğine en güzel şahit; insan ile hayvan arasındaki farktır.
Bir adam, bir hizmetkârına on altın verip Mahsus bir kumaştan bir kat elbise yaptır! emreder.
İkincisine bin altın verir, bir pusula içinde bazı şeyler yazılı o hizmetkârın cebine koyar, bir pazara gönderir.
Evvelki hizmetkâr, on altın ile âlâ kumaştan mükemmel bir elbise alır.
İkinci hizmetkâr, divanelik edip evvelki hizmetkâra bakıp, cebine konulan hesap pusulasını okumayarak, bir dükkâncıya bin altın vererek, bir kat elbise istedi.
İnsafsız dükkâncı da kumaşın en çürüğünden bir kat elbise verdi.
O bedbaht hizmetkâr, seyyidinin huzuruna geldi. Ve şiddetli bir tedib gördü ve dehşetli bir azap çekti.
İşte, edna bir şuuru olan anlar ki, ikinci hizmetkâra verilen bin altın, bir kat elbise almak için değildir; belki, mühim bir ticaret içindir."
İnsanın donanımına ve mahiyetine bakıldığında, dünyanın zevk ve lezzetlerine hapis olarak tasarlanmadığı anlaşılır.
Ama hayvanın tasarımı, sadece dünyaya bakıyor.
Hayvanda akıl olmadığı için,geçmiş ve gelecek onun nazarında yoktur ama; insanda akıl, hem geçmiş ile hem de gelecek ile ilişkilidir.
Bu yüzden insan ALLAHı inkar edip, tamamen zevk ve lezzete odaklansa, ölüm ve zeval ona huzur vermez, onu taciz eder.
Ama hayvanda taciz edecek bir akıl olmadığı için tam lezzet alır.
İşte insanın hakiki lezzeti alıp,hayvandan daha yüksek bir makama çıkması ancak iman ve ibadet ile mümkündür. O zaman ölüm ve zeval, insana ızdırap veren bir hiçlik ve yokluk değil,
ebedi saadetin bir başlangıcı, bir girizgahı hükmüne gelir.
Şu insan, iman sayesinde lezzetlerin ve makamların en üstüne çıkar.
İman, insan üzerinde baskı kuran bütün hadisatın tazyikatını kaldırır.
İman, her şeyin iç yüzünü ve hakikatini izah ve beyan ettiği için,
insan karanlık ve sıkıntılardan da kurtulmuş olur.
Alıntı...
Anasayfa 
] 
