Ihlamur Kokulum...
Ahh.. benim ıhlamur kokulum..
Seni nasıl anlatsam
Kalemim senli cümlelere dokunduğunda
Yüreğimde artçı depremler başlıyor
Ay parçam, gül benizlim
Kirpiklerinin gölgesindeki
Rüzgarları yolla bana mektup diye
Ahh ne çok özledim seni
Bir bilsen.
Bir ses bir nefes ver.
Nerdesin
Yıldız gözlüm.
Şimdi sağanak yağmurlar altında
Ellerini Avuçlarıma alarak
Göz bebeklerinde kaybolmak isterdim
Gece zifiri karanlıkta damla damla eriyor
Ahh ne sırlarım var dost bir gönle anlatacak
Sevdam var fırtınalarım var yüreğe kafaya sığmayan
Hangi çatının saçağında saklandı serçelerim
Ama gelecekler biliyorum
Bir ikindi vaktinde
Belki de bir akşam saatinde çalacaklar kapımı
Ahh umutlarım nereye kayboldunuz..
Yine hazan, yine hüzün var
Bu koca şehirde
Yağmur taneleri camları ıslatıyor
Süzülüp akıyor damlalar yavaş yavaş
Gözlerim dalıyor
Ve yine özlemlerimle tek başıma
Yine Sensiz
Rüzgar vuslat şarkıları mırıldanıyor
Yüreğim durgun bir göl gibi
Sessiz ve sakin
Dalgın gözlerle bakıyorum pencereden
Hayalin çıkıyor karşıma birden
Bakışlarınla karşılaşıyorum
Gülümsüyorsun
Öyle sıcak ki gülüşlerin
İçim ısınıyor
Ve ben
Her gece
Gülüşlerine sarılarak uyuyorum.
Sonra ellerini görüyorum
Ellerinde ıhlamur çiçekleri
Nede güzel kokuyorlar
Tenin gibi
Sen gibi
Ihlamur kokulum..
Ayşe B. Yıldız
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
