İmânın Tatlılığını Gideren Bakış

Moderator Mesaj Sayısı : 3652 Kayıt tarihi : 21/09/08 Yaş : 55

Yorum Yaz

Şâir Seyrani yolda giderken âmâ bir dostuna rastlar. Ne var, ne yok, diye hatırını sorar. Âma dostu, şikâyet eder bir eda ile:

Ne bileyim, bende artık dünyayı görecek göz kalmadı ki, der.

Onu mahzun etmemek için Seyrani:

Üstat, esef etme hiç, onda zaten bakılacak yüz kalmadı, der.

Bugün de böyle. Zâlimler dünyamızı öyle kararttılar ki, ona bakılacak hiçbir özellik bırakmadılar. Mel'unlar dünyada ALLAH'ın yolcularına vermiyor huzur; göçüp gittiklerinde de kimbilir nasıl rahatsız oluyordur bunlardan ehl-i kubur.

Dünya asıl mekana yapılan yolculukta bir konaklama yeridir. Burada ebedi kalınacakmış gibi bir vehme kapılmamak lazım. Bu konaklamanın ölçüleri Kur'an ve Sünnet olarak verilmiştir.

Kur'an ve Sünnet ölçüsünü dikkate alanların dünyaya bakış tarzlarına şöyle bir bakalım:

İmam-ı Şafii rahmetullahi aleyh diyorki:

"Dünyayı bir ekmek kırıntısına bana satsalar, satın almam."

İmam-ı Rabbani kaddesallahu sırrahul aziz de:

"Dünyanın ALLAH-u Teala katında hardal tanesi kadar kıymeti olsaydı, kâfirlere bir yudum su vermezdi" demektedir.

Hz. İsa aleyhiselam:

"Dünyayı isteyenlerin malına, parasına bakmayın. O'na bir bakış, kalbinizdeki iman tatlılığını giderir" mesajını vermektedir.

Bütün bunlar bize, dünyayı kâfirlere bırakın. Siz de onların emrinde yaşayın demek değildir. Demek istenen, dünyada ebedi kalacakmış vehmine kendinizi kaptırmayın. Asıl ebedi kalacağınız yere hazırlıklı gidin mesajıdır.

"Dünya" ve "Ahiret" kelimelerinin her biri 115'er defa Kur'an-ı Kerim'de zikredilmiştir. Bu hepimize bir şey anlatmış olmaz mı?

Muhiddin isimli bir şâir beş satırlık bir deyişinde bakın dünya için ne diyor:

Ne kaybına üzüleceğim bir lütuf,

Ne de peşinden koşacağım bir meziyet var.

Uğraşmaya değecek hiçbir şeyini görmedim dünyanın..

Biraz seyredip gideceğim...

Lütfen, lütfen rahatsız etmeyin!...

Bir başka şair dörtlüğünde:

"Yazık ki akşam oldu, biz yine yanlız kaldık,

Bir kıyısı görünmez sonsuz denize daldık.

Bir gemiye binmişiz bulanık bir gecede,

ALLAH'ın denizinde ALLAH'tan uzak kaldık."

Derken halimizi, pürmelâlimizi bize haykırıyor. Bunlar ne büyük sözler.

İnsanlık sahte ölümlere ve sahte rollere iştirak ettiriliyor. Yeryüzünde sahnelenen nice ciddiyetsizliklere insan aktör olarak kullanılıyor.

Sahte ölümlere sahifeler ve sahneler açılırken, âlim ölüyor âlem duymuyor. Ciddiyetsizliğin vardığı yolu varın siz hesap edin...

İnsanlık aldatılmaktan, kandırılmaktan zevk alıyor. Televizyonun karşısına geçerek merakla aldanışını seyrediyor. Yol olanı var kabul edip varlığından ve var edenden uzaklaşıyor. Ne bu gaflet Ya Rabbi

Mevlüt Özcan

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Bir başka şair dörtlüğünde:

"Yazık ki akşam oldu, biz yine yanlız kaldık,

Bir kıyısı görünmez sonsuz denize daldık.

Bir gemiye binmişiz bulanık bir gecede,

ALLAH'ın denizinde ALLAH'tan uzak kaldık."

Derken halimizi, pürmelâlimizi bize haykırıyor. Bunlar ne büyük sözler.

ALLAH razı olsun nursan,yorum yaz şaşırdım şimdi konunun başlığı mı
yoksa bana yorum bekliyorum yorum yaz mı diyorsun
Hani hep ağzında yorumlarını özledik yorum yap artıııııkk diye bağırıyorsun ya
biraz toparladım mı yapıyorum ama halden hale giriyorum işte

neyse gelelim konuya mevlüt hocamın yazılarıda sohbetide çok hoştur
dikkate şayandır hem güzel yazar hem sözü yerine koyar .velhasılı dünyaya öyle meylettikki hep çıkar menfaat ve dünyadaki huzurumuzu düşünür olduk.öyleki
inançlı imanlı bildiğimiz insanlar bile artık dünyaya tamah eder haldeler.Şunu iyi tefekkür
etmek lazım dünya ye iç yat kalk keyf sür yeri değil,mutluluk her an her zaman yaşanan
yerde değil,hiç bir şey yolunda gitmez dünyada kim derseki benim her şeyim denk huzurluyum mutluyum yalan söylüyordur.O zaman derim ki Rabbim cenneti niye yarattı,
cennetin ne ehemmiyeti var.Dünya bir çile mekanı kimi zaman maddi sıkıntılar çeker kimi zaman gönül yarası alır kimi zaman vefasızlıklar ihanetler peşpeşe gelir gam ve kasavet çöker insana.İşte bu noktada sınav başlıyor sabır metanet ve mevlaya sığınma
duaya durma ondan yardım bekleme vaktidir.Bunu başarabiliyor muyuz yoksa isyanlarada nisyanlarda mıyız?şimdi bunu bir ayetle açıklayalım isterse bakalım Rabbimiz ne diyor:

Cenab-ı Hak, meleklere buyurur ki :
Şu kötü kullarımı sevmiyorum. Onlar benim ismimi ağızlarına hiç almasınlar.
Yâ Rabbi, peki biz bunlara ne yapalım ki, seni anmasınlar?
Onlara çok para, çok sıhhat, çok neşe verin! Dünyaya dalıp, beni unutsunlar.

Şu iyi kullarımı ise, çok seviyorum. Onlar beni hep ansınlar, hiç unutmasınlar.
Yâ Rabbi, bunlara ne yapalım?
Onlara dert, üzüntü, sıkıntı, hastalık verin! Böylece, her derde düştükçe dua ederler. Bu hâlleri hoşuma gider. Onları sever, günahlarını affederim. Onlar benim has kullarımdır. Ey insan, sana gelen her iyilik, ALLAHü teâlânın ihsanı olarak, nimeti olarak gelmekte, her dert ve bela da kötülüklerine karşılık olarak gelmektedir. Hepsini yaratan gönderen ALLAHü teâlâdır. [Nisa 79]

Peygamberimiz bile ömrünü çilelerle doldurdu.O Rabbimin habibiydi,kainat onun hürmetine yaratılmıştı.O bile çile içinde yaşadı ki biz ondan üstün müyüz huzur rahat içinde yaşayalım.

Daha söze gerek var mı ?

MaVi_GüL demiş ki:

» İmanın Tadı...
» İmanın Yaldızı...
» Hayata Derin Bakış
» İmanın Verdiği Huzur
» İmanın ilk meyvesi merhamettir