DOST-I KADİMLERLE DÜĞÜN ÜZERİNE BİR HASBİHAL...
Dostlar var elbette vefalı dostlar
Vefada, semt-i vefada
Yanında olur dostunun
Sağlıkta ve cefada.
Paylaşmak en mutlu anında
Mutluluğunu dostunun
Bir bahaneye sığınmadan.
Durmak yanında dimdik
Gülümseyen çehreyle
Paylaşmak mutluluğunu
Gözler hele niye arasın ki?
Ânında o mutlu ânın
Gelecekler mi diye
Güzeran-ı dostanın.
Dostluk bakidir gelip geçmekle
Olur mu?
Hayır geçmediler yârân
Gözümün ucundan
O mutlu ân
Doğru mu acaba dost dediğin
Hazır olur düğünde ve cenazede
Offf çok zor soru?
Acaba hazır ol(a)mayanlar
Dost-ı kadimim değiller mi?
"Düğünün bahanesi olmaz."
Derken annem ne demek istedi.
Bu mutlu günümde elbette birçok dostları?!...
Bu gönül yanımda olsun diledi.
Takdir-i İlahi ne denir ki;
Kiminin toplantısı, kiminin başka bir şeyi
Elden ele gönülden gönüle
Giden bir köprüdür davetiye
Unutmuşken en yakınlarımı elinde
Benim davetiye...
Gelemezsen de telefonun nerede?
Kadim dost kolay bulunmaz
Sizi bilemem ama bu makama
Talibim, bir talip ben var.
Yunus Abi yeri ayrı, mekanı cennet.
Yücel'ime lafa ne hacet
Levent erleri kapımda, eşikte
Girmeye izin yoksa, ne gelir elden.
O yoğun trafikte teşrif eden
Dostlara ayrı ayrı selam eden
Bir garip yolcu, hayat yolunda
Yolunu şaşırtma İlahi, uhuvvet kolunda.
Bu acı ebediyete kadar gider mi bilmem.
Soruyorlar, helallik, helallik, helallik.
Helal olsun varsa hakkım helal.
Ya Rabbi, bu kutlu yolda
Beni de bu badirelerden çekip al.
Olayım sana mülayim bir kul.
Her kulun elbette hatası olur.
Selamını kestirtme benden; selam senin
Mülk senin, takdir senin
Ben hiçim sen alemlerin Rabb'i
Beni tesrih eyle, teskin eyle Ya Rabbi!
Muhammet ALi Demir
Anasayfa 
] 
