Yıllar evvel bir arkadaşım, gözlerimde hüzün olduğunu söylemişti.
Üzülmüştüm. Hatıra defterine dönmüş gözlerimin üzerinden geçen yaşlar bir türlü silememiş çocukluğumun eksik kalan cümlelerini. Demek ki; göz kapaklarının gizleyemediği ve başka gözlerden koruyamadığı izlere acı deniyormuş. Arkadaşıma bir müddet sonra şu cümlelerle cevap verdim:
Yüzümdeki hüzne bakıp acı çekiyorum sanma.
Ben hiç acı çekmedim.
Acıyı hep içime çektim.
Acıyı içime çekerken anneme,
gülerken de babama çektim…
Yasin Kara
Anasayfa 
] 
