Bazen öyle bir noktaya geliyorum ki; Bir çok şeyin adını koyamaz oluyorum. Dost, düşman, aşk, öfkem ve neşem hepsi birbirine karıştı. Net olan bir şey var ki; Kalbim yumuşadıkça insanlar daha bir acımasızlaşıyor. İşte bu yüzden artık kabuğum daha bir sert. Attığım adımlar ürkek ve yavaş, hayallerim sınırlı. Kalbimin anahtarı ise sadece samimiyet. Gerisi de ALLAH'a emanet...
Anasayfa 
] 
