mustafa43 Admin
Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08
| Konu: Toz Pembe Gelen Hayat... Paz Şub. 27 2011, 21:38 | |
| Toz Pembe Gelen Hayat...
Toz pembe gelen hayat, artık başka renklere gebe kaldı..
Herşey siyaha döndü, gözlerimin rengi bile..! Gözlerimdeki ışıltı, yerini hüzne bıraktı..
Kelimelerim çarpık..!
Hecelemelerim çoğaldı.. Ağlamak hiç yabancı değil artık...
Gülmek bir o kadar uzak..!
Küçükken oyunlarımızın adı yoktu.. Büyüdük oyunlarımızın adı sevgi kaldı.. Sevgi oyun değildi..
Sen öyle sandın.. Oynadın..
Gittin..!
Küçük bir çocuğun masumluğunu taşıyordu yüreğim.. Öyle sevmişti ki..
Öyle sevilmeye muhtaçtı ki..
Herkese inanırdı kolaylıkla..
İnanmıştı..! Oynadığı oyunlardan ayrı tutmuştu seni..
Ne oyuncak olacaktı, ne de oyunbozanlık yapacaktı..!
Olmadık şeylere küserdik çocukken, sonra bir bakmışız yine kaldığımız yerden oynamaya başlamışız bile..
O kadar kısa sürerdi ki kırılganlıklar, alınmalar..
Oysa şimdi ardına bakmadn gitmeleri tercih ediyoruz..
Kırılmışlıkları içimizde tutarak en ağırından gitmeleri...
Senin yaptığın gibi..
Ben büyüdüm..
Yüküm ağırlaştı.. Oysa ki böyle büyütmek istememiştim yüreğimi.. Haketmediği darbeler aldı..
Hiç ummadığı zamanda, ummadığı kişiden..! Ne yapacağını bilmeden, elim cebimde geziniyorum Hayatta..
Anlamsızım bu aralar..!
Yorgun ve karışık..!
Oyunlarım öksüz kaldı..
Oynayamıyorum.. Çağırıyorlar gitmiyorum..
Biliyorum ki gözlerimi tekrar yumduğumda, saklanıp Çıkmayacaklar..
Beni bırakacaklar öyle koca bir duvarın önünde..
Ben artık mızıkçılarla oyun oynamıyorum..
Ben Artık Boyumdan Büyük Oyunlara Kanmıyorum..!
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL Admin
Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08
| Konu: Geri: Toz Pembe Gelen Hayat... Ptsi Şub. 28 2011, 01:31 | |
| | |
|
Cennet Çiçeği Özel Üye
Mesaj Sayısı : 5244 Kayıt tarihi : 02/08/10 Yaş : 53
| Konu: Geri: Toz Pembe Gelen Hayat... Ptsi Şub. 28 2011, 04:08 | |
| | |
|
Nur_Sultan Moderator
Mesaj Sayısı : 3652 Kayıt tarihi : 21/09/08 Yaş : 55
| Konu: Geri: Toz Pembe Gelen Hayat... Salı Mart 01 2011, 09:50 | |
| Olmadık şeylere küserdik çocukken, sonra bir bakmışız yine kaldığımız yerden oynamaya başlamışız bile..
O kadar kısa sürerdi ki kırılganlıklar, alınmalar..
Oysa şimdi ardına bakmadn gitmeleri tercih ediyoruz..
Kırılmışlıkları içimizde tutarak en ağırından gitmeleri...
Senin yaptığın gibi..Ne güzeldi nasıl küsüp barışırdık anlayamazdık.. hiç bir şey aynı kalmıyor işte belkide geri döndürseler şimdide çocuk olmak istemeğiz kimbilir.. emeğine sağlık.. | |
|