mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Gönül Kışı... Paz Ara. 27 2015, 21:48 | |
| Gönül Kışı...
Bir dağın başındayım, gökyüzü uzak, toprağa değmez ayaklarım, ölü bir boşluğun sıfır noktası sanki. Taşların diz dirsek yaraladığı, rüzgârların uluduğu, soyuk yaraların can yaktığı, parmak uçlarının kimliğini yitirdiği bir durumdayım. Güneşin bile çözemediği buzlar vardır ya, hani yüksek dağların kuzey yamaçlarında gizlenir.
Mevsim değişir, gün döner, ömür gelir ömür biter ama o buzlar zamanı yok sayar da erimez ki birinden. Ha oradaki buzullar, ha benim alnımdaki yazılar, ikisi de soğuk, ikisi de kalıcı ve değişmez. Mevsime meydan okur ikisi de. Derdik ya hep, mevsim değişip te kışa döndüğünde, dağların beyazlarını giyip te sükûnete erdiğinde, ALLAH gönlümüze kış vermesin diye. O vakitler soğuk kapı dışında kalırdı, anne şefkati geceyi sarar da üstümüzü örterdi.
Bir karış boyla felsefe yapardık, babamızın kaş çatıp ta perde arkasına saklandığımız zamanlarda. Üşümezdık geceleri, çünkü acık kalmazdı üstümüz. Nasıl olsa bilirdik günler yaramaz çocuktur, birbirini kovalar durur. Kışta biter, bahar gelir, çiğdemler, laleler derken dolunaya doyamadan, sarı yapraklar gazele dönüverir.
Bir asiliği yoktu demek ki hayatın bize, ters düşmemiştik, böyle kanlı bıçaklı olmamıştık o zamanlar. Bir zamanlar öyle derdik ama bilmezdik kar sadece kışın yağmazmış ve soğuğun yüreği çatlatması için Ocak, Şubata ihtiyacı yokmuş. Meğer ömrün en yeşil çağlarına kar düşermiş bir Haziran'ın 10'unda.
Sonrası, ardı arkası kesilmeyen ayazlar, romatizması azmış yaralar, gözleri öz yurdu olarak benimsemiş esmer bulutlar sıraya geçermiş kapıda. Cenaze evine dönmüştür her bir köşe, dikişsiz yaralardan sızan kanlar anlatır, bir ömrün cinayetini. Yürek ölendir, yürek yargılanan, yürek yargılayan ve kendi kendinin boynunu vuran.
Bizim gönlümüze kış düşmüş bir kere, alev alev parlasa bile güneş, yüzsüzlüğe vurur da kıpırdamaz yerinden. İçimize akan yaşlar eksi hüzünlerle kalıcı buzlara dönüştü ya, cehenneme atılsa erimez artık inan. Bunun için her mevsim ayaz, her mevsim fırtına, her mevsim boran. Sebepsiz değil bu ağıtlar, gül goncası hayâllerin ölümünden bu tarifsiz yas. Kalp kalbe karsı derler ya, inanma gönül en büyük yalan. Kalp tek başına çırpınıp duracak yaradan tamam diyene kadar. Eğer doğru olsaydı kalbe karsı olan kalp, ömre düşen ayaza nasıl kayıtsız kalırdı.
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Gönül Kışı... Salı Ara. 29 2015, 01:17 | |
| | |
|
] 
