mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Gidenlerin Ardından... Çarş. Ağus. 21 2013, 19:20 | |
|  Gidenlerin Ardından...
Hani acısı derinlere işlerken, hissiz ve yüzsüz davranışların resmini yansıttığın anlar, işte böyle bir anın anısı diyelim, birbirini çıkarsız sonunu düşünmemeksizin sevenlerin anısı. Bir gün sevenlerden birinin sonunu düşünmesiyle anı haline gelen o büyük sevginin anısı.
Ayrı şehirlerde aynı duygulara sahip, ayrı hayallerde iki yürek kesişir bir gün bir yerde, o kadar yakın hissederlerki birbirlerine kendilerini önce sıkı sıkıya bir dost sonra koparılamazcasına bir sevgiyle doluverirler. Birinin eli kanasa diğerinin yüreği kanayacak kadar birbirlerine bağlanırlar...
İkisine de koca şehirler dar gelir, kavuşmak için can atarlar. Bir gün an gelir biri derki dayanamıyorum sana geliyorum. Bunun heyecanı ikisinede can verir, günler geçmez, saatler geçmez, yollar bitmez her ikisinede. Ne şanslıdır bu iki saf tertemiz yüreğin buluşmasına şahitlik edecek şehir, şehre ilk adım attığı yerde sevdiğinin gözlerindedir sonunda kavuşmuşlardır, öyle bir sarılırlar ki suya kavuşmuşcasına çöller, göğe ulaşmışcasına yerler, hasret işte kavuşunca böylesine neşe verir. Her ikiside öylesine sevinirlerki bu kavuşmaya, onlar için her şey bu kavuşmadan ibarettir. Günlerce mutlu mesut saatler yaşarlar, sevgiyle, muhabbetle, neşeyle dolup taşarlar...
Gün gelir hayaller, umutlar, hayattan beklentilerini konuşurlar, birinin hayali alalade bir hayat ekmek kavgasıyla geçen bir ömür, birinin ki olmazsa olmaz denecek kadar olması gereken ve gerekirse uğruna her şeyin yıkılıp geçilebileceği bir beklentidir. Anlarki bu iki son mümkün değil bağdaşamaz, sevdiğinin emellerine kavuşabilmesi için canını, hayatını herşeyini feda etmesi gerekmektedir. Onu bu emellerinden mahrum etmemek için her şeye hazır olmalıdır. Başlangıçta da onu kendinden kurtarmasıyla başlaması lazımdır, çünkü onun idaallerine gölge olabilme ihtimali taşımaktadır...
Her şeyin rengarenk olduğu bi anda ona veda etmek zorunda kalır, dili lal olur söyleyemez, yüreği paramparça olur söz geçiremez, onun için o kadar zordurki iki kelimeyi bir dudaktan düşüremez, ama bunu yapmak zorundadır, bütün cesaretini toplar ve ona içi kan ağlaya ağlaya söyler, sevdiği neye uğradığını şaşırır buna bir anlam veremez, neden sorar herşey güzel giderken neden der. Sevdiği asılsız bin bir türlü yalanla neden söyler onu kırarcasına onu paramparça yaparcasına, kendinden nefret ettirecek kadar yalan dolan sebepler sunar, sevdiği ise bunları o istiyor diye onun canı yanmasın diye can sağlığına yorar ve yeterki sen mutlu ol diye kabul kılar...
İkisininde yüreği köz olur alev alev yanar, saat ayrılık vaktini vurur, koca şehir susar, veda vakti gelir son kez sarılıp vedalaşırlar, ikisininde yüzü güler son ana kadar, ayrılık otobüsü yanaşır perona, dakikalar kalmıştır ayrılığa, son kez sarılır iki seven mağrurdurlar fakat gururlu. Sevdiği biner ayrılık otobüsüne gitmek alalade yaşantısına devam etmek için, kalan kalır sevdiği yaptığına kalleşlik dercesine ama ağlar için için, ayrılık otobüsü hareket eder, otobüsteki seven çoktan içine akıtmıştır kanlı göz yaşını güler yüzle el sallayarak...
Kalan daha fazla saklayamaz göz yaşlarını akıtır gözünden, gidense bir kaç kilometre sonrasına kadar saklayabilir göz yaşlarını, sevdiğine ne zor gelir o ayrılığa uğurlanırken ardından dökülen bir kaç damla göz yaşı, en fazla bir kaç kilometre tutabilir oda göz yaşlarını. Yol arkadaşı sorar neden bu göz yaşı, yolcu seven cevap verir umudadır bu göz yaşı. Anlamaz bunu yol arkadaşı, yol sonuna ve yıllar sonra bugüne kadar da devam eder bu göz yaşı, bazen gece bazende gündüz gizli gizli akar hala. Kalan yıllarca ihanet sayar bu gidişi, bilmez gidişin ardındaki işi, nefret eder ondan iğrenir, düşündükçe ona karşı kinlenir...
Ve bir gün hayat gidene tekerrür ettirir geçmişi, onun şehrini seçmiştir gerçekleştirmek için hayallerini. Kader onları yine bir otogarda kesiştirir, terkettiği sevenini görür, dizleri tutmaz olur, bir köşeye çekilir bu kez giden kalanı yolcu edecektir gizli gizlide olsa, ne zormuş meğer seyretmek o gidişi, ne göz yaşı, ne de nefes alıp vermek dindirir bu ateşi. Öylece seyretmek, elin kolun bağlı dur gitme diyememek, öylesine acıymış ki der anlar ama iş işten geçer. Yıkılmıştır gönüller...
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Gidenlerin Ardından... Perş. Ağus. 22 2013, 01:44 | |
| | |
|
] 
