Hep böyle masum kalsaydı yüzlerimiz Hiç acıtmasalardı yüzümüzdeki tebessümleri Hiç eskimeseydi anlattıkça güldüğümüz çocukluğumuz Ve okul bahçesinde içilen rakının sarhoşluğu hiç geçmeseydi...
Keşke ilk yediğim arkadaş dayağı Sonsuza dek ağlatsaydı Hep masum kalsaydı göz yaşlarım Ve hiç unutamadığımız ilk aşklarımız onlar bırakıp gitmeseydi bizi...
Hiç bitmeseydi çocukluğumuz Hep böyle masum kalsaydı yüzlerimiz Düşmeseydi gözlerimize ayrılığın siyahı Ve düşmeseydi saçlarımıza gam beyazı Kimseler dokunmasaydı çocukça atan kalbimize...
Yada yokken aşk denilen şey Biri gelip acıtmasaydı kalbimizi Üzmeselerdi iyi yanımızı...
Ve bizler kötülük yapmasaydık hiç Unutmasaydık insan olduğumuzu Ve geri çevirmeseydik açılan kolları Kirletmeselerdi çocuksu yanımızı...
Atmasaydık çocukluk hayallerimizi Gelecek korkumuzun yerine çöplüğe Keşke hep çocuk kalsaydık Çocukluğumuzda...