Seni ötelerde bıraktım Yarım yamalak sözlerinle Kaçamak bakışlarınla çocukluğum.
Uyudum ve uyandım Ne varsa büyümeye dair saydım döktüm önüme Sandım ki yalnız ben büyürüm İstediğim yere bakar istediğim kadar yürürüm. Çıkmaz sokakların ardındaki pencere Çocukluğum Çok varlığım tek yokluğum.
Seni ötelerde bıraktım Ceviz ağaçlarının yaşlanan yüzünde Ve nar bahçelerinde Can eriğinin yeşili sararmadan Dönerim sandım.
Sandım ki çelikten ayaklarım Beni alıp götürür masal iklimlerine. İçimdeki en sıcak gece Çocukluğum Tebessüm dolu yürek boşluğum.
Seni ötelerde bıraktım Parmağıma takılı kalan esmer gülün dikeninde Dedemin ektiği çok kanatanı en inciteni
Düşündüm ki bensiz kurumaz güller Gülün gözyaşlarını anlayamadım. Çözemediğim tek bilmece Çocukluğum Yürüyemediğim tozlu yolum
Seni ötelerde bıraktım Masalın sonu gelse de uyanmam Ellerimden tutmayacağını bile bile Gözyaşlarımla ıslanmış olsa da hayali Dedemin ellerini bırakmam
Derelerde çırpınsa da ayaklarım Çıkarmayacağım onları Ve aklımdaki seni Yürek burkan son ayrılık Gülümseten tek gülmece Çocukluğum
Taranmış saçım bükülmez kolum En masum halim Su gibi duruluğum Terk edemediğim tek soluğum