Pişmanmısın Öğrettiğine....?

Özel Üye Mesaj Sayısı : 2555 Kayıt tarihi : 30/08/10

Pişmanmısın Öğrettiğine....?

Kaç kez daha kimlik değiştirecek yalnızlığın? Sebepsiz gelen gözyaşlarıyla geçirdiğin yaşamın kaç kez daha teslim edecek kendini umutsuzluğa? Yarın çok geçtir dediğin zamandan mı başlayayım anlatmaya, yoksa her şey gelecekte gizlidir dediğin andan mı, kararsız kaldım…

Tutarlılık zincirlerini giymedin hiç ayaklarına. Kolların kelepçeleri bile kırabilirdi yüreğindeki kırgınlıklarla. O kırgınlıklar ki, yalnız, buruk…. O kırgınlıklar ki çaresiz, acı, o kırgınlıklar ki, güçlü saldırgan…

Hadi şimdi kandırmayalım birbirimizi. Sen en çok yalnızlığını sevdin aslında. Aşkın acısını özlerken ve ruhunu başkasının ruhunun derinliklerinde ararken bile hep yalnızlıktı düşlediğin. Paylaştıkların diğerlerinin yalnızlığı oldu bir çırpıda. Belki de sen sadece yalnızlıkları paylaşabildin. Belki de sen paylaşmak nedir bilmiyorsun bile…

Sevdim dedin, terk ettin. Sevmemişim dedin, yanıldın. Aşktı evet aşktı dedin, kaçtın. Çıkabildiğin tek sokak kederlerinle yıkadığın yazıların oldu. Muma aşıktın sen,Okuduklarına aşıktın, yazdıklarına aşıktın. Kendine aşıktın…

Kaç kez kimlik değiştirecek yalnızlığın… Sebepsiz gözyaşlarıyla geçirdiğin yaşamın kaç kez teslim edecek kendini umutsuzluğa?
Pencerenden giren ay ışığına bile yazabiliyorsun. Pencerenden giren ay ışığı senin özlemin, kederin, umutların… Yaşamın bu ışığa bağlı sanki.

Hadi şimdi kandırmayalım kendimizi. Senin gözlerin benim gözlerime bakamıyor artık. En çok seni kırdığım zamanlarda hissettiğim ve sana anlatamadığım umutsuzluğum yanı başımda yatıyor kaç gündür senin yerine. Oysa kaç gün oldu, sen benimle yatmıyorsun bile... Yastığımın sabahki gözyaşlarını görebilseydin, anlardın beni belki. Ama sabahları kalktığın yere bile bakmıyorsun sen artık…. Sırf beni görmeyesin, acımayasın bana diye...Tüm suçluluk duygularından kaçmak için beni kullanıyorsun. Oysa tüm suçluluklarını benimle yaşamadın sen. Biz seninle suçlu bile olamadık…

'Yalvarmaların gereksiz' diyorsun. 'Değişmeyecek artık hiçbir şey' diyorsun… 'Anla beni' diyorsun. Seni anlarım anlamasına ama… Kolay mı çekip gitmek… Kolay mı bırakmak her şeyi başka bir şehirde… Kolay mı vazgeçmek güçlülüğümden, gerçek sandığım gururumdan ve gururumu onura etmek için sevdiğim tek kadından, senden vazgeçmek kolay mı?

Cevabını biliyorum aslında. 'Önemli olan zoru başarmaktır' diyeceksin. Her zaman olduğun gibi başın dik, yukarıdan yukarıdan bakacaksın gözlerime… Ve gözlerindeki nefrete yaklaşık garip bir çaresizlik, sakin, yapay bir veda ellerinde, gelip gideceksin … Bırakıp gidemeden, yine acıyarak bana… Giden ben olayım diye, bekleyeceksin… Usul usul… Sabırla…
Bırakmıyorum da gitmiyorum da… Bakalım bu kez ne yapacaksın…
Sen git istiyorum bu kez de… Bu kez sen pes et istiyorum… Çok mu şey istiyorum?

Bırakmıyorum da gitmiyorum da... Sadece bekliyorum, öğrettiğin gibi...
Çünkü sabırlı olmayı senden öğrendim ben.
Pişman mısın öğrettiğine?

Alıntı

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08