mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Yere Düşen Yapraklar Ptsi Mart 11 2013, 20:16 | |
| Yere Düşen Yapraklar
Sevinçlerim kadar hüzünlerim de. Her ne kadar, hüznün ağırlığı sevinçleri unuttursa da ansızın, ikisi de düşünmeye değer. Ve şükretmeye hüzünlerim olmasa, kalemle dost olamazdım. Hep sevinç içinde olsam, hüznün geliştirici yönünü keşfedemezdim. En çok aşık olduğumu hissettiğimde misafir ettim hüzünleri. En çok reddedildiğimde keşfettim hüznün zenginliğini her kovulduğumda yeniden öğrendim, ayağa kalkıp yürümeyi. İnsanlara çok değer vermemem gerektiğini oysa sevinçlerimde hiç bilmedim hüzünlü insanların ağırlığını. Ayağım yerden her kesildiğinde, sürünen insanların sancılarını hüznü daha çok sevişimin nedeni bu olsa gerek...
Sevince içten haykırışlarım oldu en çok, aynı kalbi paylaştığımda huzur buldum. Hiçbir dünyevi fazlalık, paylaşmanın güzelliğini yaşatmadı samimi sevince hiçbir sevinç, mutluluğuma bir şey katmadı, dostun yüreğinden başka. Derin olunca sevmeler, acı oldu terkedişler terkedildiğimi düşünmeden yola vurdum yüreğimi. Aslında terkedilen, sevgiyi bilmeyen yüreklerdi mahrum gelmişlerdi dünyaya. Duvarlar örmüşlerdi, benliklerinden süzülen inat damlalarıyla, buzdan kalplerine her yenilgi zaferim oldu...
Aşkla terbiye edilmiş bir kalbi aziz bildim kebap olmuş yürekleri aradım bir ömür. Buluncaya kadar vazgeçmedim yolculuktan ar ettim yanan bir kalple, kuru kalplere konukluktan. Kendini okuyamayanlar, başkasını nasıl okusunlar sadece kendisini sevenler, sevildiklerini nasıl bilsinler. Acı çekmeyenler, koyamaz başkasını yerine ben de sevdim ama deyip, küser kendine. Bencildir sevdim diyenler sevgiyi sadece kendisine layık görenler. Paylaşmaktan uzaktır yürekleri bir isme tutkun, hastalıklıdır özleri...
İnsanları sevdiğim kadar seviyorum şimdi, cennet böceğini ayırmadan yılanı, fareyi, seviyorum işte bir hamam böceğini. Karıncanın çalışkanlığına imreniyorum, kumruların sadakatine. Aşka vefa için, kirletmeden duygularımı beklemeyi seçiyorum yanan yüreklerin iklimine doğru, kelimeler diziyorum. Yazdıkça "aşk" oluyorum aşka ram oluyorum...
Ben aşkın çıplaklığını seviyorum savunmasız, masum ve kadere teslim hallerini. İddiasız sevmek böyledir işte kibirlenmeden, karşılık beklemeden yüreğini vermek zordur. Bu yüzden adına "aşk" deriz nasip olanları, yüce gönüllü, coşkun yüreklerini delilikten sayarız. Severiz, imreniriz böyle delilere ama çok korkarız içten içe. Kabuğu olanlar için en zor şeydir, soyunmak arınıp duvarlarından, bir kalbe bağlanmak. Esirlik sayarız sevmeyi saklanmayı özgürlük çelişkilerle yaşarız her dem...
Zordur sevince, cephede durmak dönenler, başlamadan savaş, korkaklığa yenilenlerdir. Duyunca ateşin sesini, kaçmayı zafer sayanlar belki sonuca odaklanmışlardır onlar. Zafer varsa, girmeyi göze alırlar aşk oyununa bir yüreğe teslim olmayı yenilgi sayarlar öyle ki. Baştan kaybedilmiş bir savaşı, zarar bilirler aşk meydanında oysa zafer kelimesi telaffuz edilmez aşkın dilinde. Saf bir teslimiyettir sevmek eleştirmeden önce, beğenmeyi bilmek. Sevdikçe, yeni bir pencereden dünyayı seyretmek geçip sevgilinin tahtına, kendini seyretmek. Hayran olmak O'nunla kendine hayran olmak sevdikçe, sevilene...
Yere düşen yapraklar hırslarımı baltalar hele sararmış halleri, içimi acıtır her gördüğümde. Taze yapraklar gibiyiz şimdi herşey bizim elimizde. Rengimiz göz kamaştırıyor tazeliğimiz iştah açıyor. Kapılar, kapatıp kapılar açıyoruz bu yüzden gençliğimize ve yüreğimize çok güveniyoruz layık bulmuyoruz kimseyi kendimize. Yakıştırmıyoruz kusurluları kendimize asıl kusur bu olmalı sararmadan bu halimizi gören, bir gözümüz olmalı. Bela aşktır, deva aşktır güzel cana seza aşktır. Radyodan alıyorum mesajı bu defa aşkı seçiyorum kendime...
Aşkla dökülüyorum yüreğime çınarlar altında gölgeleniyorum. Yerlere dökülen kozalakları topluyorum aldırmadan yalnızlığıma, kalemimden şehirler kuruyorum nokta nokta çoğalıyorum. Ateşiyle ısınıyorum dostların evler kuruyoruz hep birlikte odalarında sadakat olan odalar. En çok dürüstlükten dem vuruyoruz satır aralarında ama biz oyun yapmıyoruz olmayanı konuşmaktan ar ediyoruz hecelerde. Maskesiz yürüyoruz, sevgi iklimine yeşil yapraklar, sarı yapraklar, esrarengiz hayatlar. Aynı salonda, aynı şeyler için hep telaştalar haydi, şimdi hırslarımızı bırakalım kurumadan yürekler, paylaşmaya bakalım...
Şule Meryem Canpolat
Selam Sevgi ve Dua ile... | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Yere Düşen Yapraklar Çarş. Mart 13 2013, 00:03 | |
| | |
|
] 
