HAZAN MEVSİMLERİ
Birde çekinmeden soruyorlar,
Neden hazan saklıyorsun gözlerinde
Neden yalnızlığı bu kadar seviyorsun,
Hüznünü paylaşmıyosun diye..
Nasıl paylaşılabilir,
Her defasında yüzüme patlayan mavzer yanıklarıdır,
Sevda yanığı sanılan izler...
Ümidini kaybedenin,
Başka kaybedeceği birşey yoktur derler...
Bir yerlerde dostluğu akçeye satılmayan,
Sevginin sadakatle karşılık verildiği yerler,
Dostlar
Dostluklar
Var biliyorum
Bir gün benim de kapımı çalacak biliyorum
Hazan Mevsimimi
Bahara çevirecek
Ve şair yüreğimi diriltecekler...
FATMA DURALI ÇAKIR
Adresini Yitirmiş Yolcular
Menfaati mesken edinmiş sevdalılar var artık
Zorda kalındığında yalnızlığa terk edilen dostluklar
Kalplerini ve onurlarını ceplerine sığdırmışlar
Yokluğun doruklarında nefes alıp verirken
Var olduğunu sananlar var artık...
Soruları vardır boşluklarda yankılanan
Tükenerek kaybolurlar bir sonbahar rüzgarında
Umutları eski bir defterin sayfalarında son bulmuş
Hayalleri ıslanıp sanki kaybolmuş
Ucu yanmış bir mektuba akıtılan gözyaşlarında
Sanıyorlarki sevda,köşe başlarında gördükleri suretler
Oysa kalp yalnızca SEVGİYİ YARATAN ile dolabilir
Çiçekler ancak asaletin güneşiyle açabilir
Karanlık hislerin hüküm sürdüğü gönüller
Boştur ki yalnız hakikatin ışığıyla aydınlanabilir...
Menfaati mesken edinmiş sevdalılar var artık
Zorda kalındığında yalnızlığa teslim edilen dostluklar
Aslında hepsi...
Birer adresini yitirmiş yolcular...
FATMA ÇAKIR
Anasayfa 
] 
