HZ.ALI'NIN agabeyi Cafer b. Ebu Talib'in oglu Abdullah, sicak bir
gunde, bir kabilenin hurmaligina inmisti.
Abdullah burada dinlenirken, hurmalikta calisan koleye, yemek
vakti uc parca ekmek geldigini gordu. Kole ekmeklerden birini agzina
göturmek uzereydi ki, birden onunde acligi her halinden belli bir kopek
belirdi. Kole elindeki ekmegi kopegin onune atti. Kopek ekmegi derhal
yedi. Kole ekmegin ikinci parcasini da atti. Kopek bunu da bir kerede
sildi supurdu. Kole bunun uzerine ucuncu parcayi da kopege verdi.
Kalkip, yeniden isine donmek uzereydi ki, olup biteni uzaktan seyreden
Abdullah, yaklasip sordu:
"Ey kole, bugunku yiyecegin ne kadardi?"
Kole sIkilarak cevap verdi:
"Iste bu uc parca ekmek."
"O halde neden kendine hic ayirmadin?"
"Baktim ki, hayvan cok ac. O halde birakmak istemedim."
"Peki sen ne yiyeceksin simdi?"
"Oruc tutacagim."
Bunun uzerine, Abdullah b. Cafer, koleden sahibini, evinin nerede
oldugunu.. sordu. Sonra da gidip adamdan bu hurmaligi icindeki koleyle
birlikte satin aldi. Sonra dondu, koleye bu tarlayi ve onu sahibinden
satin aldigini soyledi ve ekledi:
"Seni azad ediyorum. Bu hurmaligi da sana hediye ediyorum."
Comertligiyle meshur Abdullah b. Cafer, kendisinden daha comert
birini taniyip tanimadigi soruldugunda, bu olayi anlatir ve eski koleyi
over.
"Ama o kopege topu topu uc parca ekmek vermis; sense ona koskoca
bir hurmaligi ve hurriyetini vermissin" dediklerinde, su karsiligi
verdi:
"O elindeki herseyi verdi; ben ise elimdekinin bir kismini..."