mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
 | | Konu: Sevginin Varlığı Ptsi Eyl. 03 2012, 20:38 | |
| Sevginin Varlığı
Her insanın hayatında var olan bir kelimedir sevgi.Paylaştıkça,karşımızdaki insanlara hissetdirdikçe anlam kazanır ve değerlenir.Araştırmalarım sonucu Nazım Hikmet'in çok değerli bir şiirini paylaşmak istedim:'Hayatı Iskalama Lüksün Yok Senin'
Biz insanlar doğamız gereği sevilmek ve sayılmak isteriz.Yaşamdan beklentilerimiz,hayallerimiz,var oluş sebebimiz kısacası her şeyimizin bağı sevgi üzerine kuruludur.Sebepsizce,çıkarsızca sevmeli insan.Bu sadece ilişki olarak algılanmamalıdır.Oturduğumuz evin manzarasından tutunda,arabamızı,kitaplarımızı bize huzur ve mutluluk verecek her şeyi.Sevgi o kadar güzel bir olgudur ki birbirimizle yeri geldi beslediğimiz hayvanlarla paylaştıkça o kadar mutlu oluruz ki birkaç dakikalığına da olsa hayattan zevk almasını bilmeliyiz.
Nazım Hikmet o kadar güzel bir şiir ele almış ki istifade etmemek elde değil.Hayatımızda karşımızdaki insana göstermiş olduğumuz sevginin hep karşılık görmesini isteriz.Fakat bazen o kadar yanıltıcı,hiç ummadığımız anda karşımıza çıkan hayal kırıklıkları kendimizi öylesine bir çıkmazın içine götürür ki yalnız hisseder ve mutsuz oluruz.Ancak insan ne olursa olsun yine de sevebilmeli.Neden üzülelim ki!
Ailemiz olsun,akrabalarımız,sevgilimiz,dostlarımız,arkadaşlarımızdan hepsinden sevgi bekleriz.İşte hayat burada düşündüğümüz gibi değil.Karşımızdaki insanın duygularından,sevgisinden emin olamayız bazen.Bu düşünce de aklımızda şüphelere,her davranışa kuşkuyla bakmamıza ve doğal olarak zaman kaybına neden olur.Bir şeyden önce emin olmak istiyorsak verdiğimiz sevginin ne derece karşılık gördüğüne ya da gerçektenmi değiyor mu bunu geniş bir bakış açısı yelpazesinde düşünmeliyiz.Yukarıda da bahsedilen şiirdeki gibi içindeki cümleler o kadar anlamlı ki hani bazen yaptıklarımızla değil yapamadıklarımızla yargılanırız.Ağzımızla kuş tutsak dahi.Kuşla değil,renginin neden beyaz olmadığıyla ilgili sorgulanırız.Büyük ustamız çok güzel açıklamış bunu verdiği örnekle.
Ama ne olursa olsun sevmeliyiz.Hiç olmazsa karşımızdaki insanın sevgisinden çok kendi sevgimizden emin oluruz.Bu durumda da en az hasarla atlatır ve hayata sımsıkı sarılırız.İnsan kendiyle yüzleşmeli,kendi kalbiyle ve karşısında kendisi varmış gibi.Joe Vitale'nin The Key (Anahtar) adlı kitabından okumuştum.Yazarında bahsettiği gibi yaptığımız işten tutun da hayatımızda var olan her şeye kadar sımsıkı sevgiyle bağlanmalı,heyecan hissetmeli o tutkuyu içimizde yaşamalıyız.Unutulmamalı ki hayattan zevk almasını bilen insanlar içinde bulunduğu şartlar ne olursa olsun kendi varlığının farkında olanlardır.Bu da onların yaşamdaki konumlarını hiç sorgulamadan sahip olduklarına sevgi ile bağlanmaları ve sıkı bir tutkuyla içinde hissetmeleridir.Yaşam bize verilen bir kapı ve onu açacak anahtarda kendi benliğimizde gizlidir.
Evet yukarıda da anlatıldığı gibi gün gelecek elbette güneşli günler yakındır ve o günlere de bizi götürecek tünelin ucundaki ışığı görmekte kendimizin hayata bakış açısına bağlıdır.Bana soracak olsanız sevmek mi sevilmek diye:
Cevabım her zaman 'sevmek' olacaktır.
Esen kalın dostlar.
Tuncay Aracı
Selam Sevgi ve Dua ile...
En son mustafa43 tarafından Salı Eyl. 04 2012, 04:14 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Sevginin Varlığı Salı Eyl. 04 2012, 01:20 | |
| | |
|
] 
