Dostum Canım Dediğim, Canımı Aldı
Ey dağlar benim derdimi bilseniz
Un ufak olurdunuz...
Toz olup savrulurdunuz
Dostum canım dediğim, canımı aldı
Arama dost bulamazsın boşuna
Garip kalırsın sonra tek başına
Dertlenipte yıkıldın mı kimse yok
Dostum canım dediğim canımı aldı
Bu dert beni iflah etmez öldürür
Ne yazıkki beni hiç tanımamışsın
Sözlerin zehirli ok içime sapladın
Yine beni dinlemeden,canımı aldın
Ben sana dağlar kadar güvendim
İçimden aradığım dostum bu dedim
Bilemedim beni böyle yıkacağını
Kendi elinle ateşlere atacağını
Onurum gurum için yaşadım
Kimselere bu güne dek laf söyletmedim
Ölseydimde keşke bu sözü duymasaydım
Dotum canım dediğin canımı aldın
Artık yaşlarımı içime akıtacağım
Acıyla dolsamda ayakta kalacağım
Vefasız dostlardan fayda yok anladım
Dostum canım dediğin canımı aldı
yolun açık olsun git güle güle
Bir can öldürdün haberin olsun
Ölümdende zormuş bu sözü duymak
Helede dostum olan canımdan, duymak
Ayşe Uysal
Anasayfa 
] 
