GELSEN ARTIK
Gözlerinin rengini okyanuslar kıskandı
Ateşinin yanında lavlar aldan utandı
Erimekten korkarak buz dağları saklandı
Bülbül gülü unuttu senin için şakıyor
Sevdamızı taç diye papatyalar takıyor.
Ezberlenmiş sızımla korlanıp yandığımda
Işıksız bir gecede korkup uyandığımda
İçime yıldız çizdim seni her andığımda
Bulutsuz bir gökyüzü yüreğimde duruyor
Göğsümdeki saati yokluğun durduruyor.
Yastığına sarıldım içim dışım koktu sen
Dudağımda çıbandır kondurduğun son busen
Güneşi söndüreyim ellerimle istersen
Türkünü yaslayayım umutlu yarınlara
Katlanmak kolay mıdır aşk tüten yangınlara.
Rakiptir gecelere saçlarının siyahı
Çiy düşen gözlerindir aydınlatan sabahı
Dokun bir kez ağlatma aşk arayan seyyahı
Hasret çeken bestemi inleyen neyden dinle
Ölmek gelir içimden beraberken seninle.
Hangi harfi kaldırsam karşıma sen çıkarsın
Adından heykel diksem bir sözünle yıkarsın
Sevdalı hecelerin boğazını sıkarsın
İlham renkli yaprağım sensizlikten kuruyor.
Hayalin düşlerimde bıkmadan oturuyor.
Şiirlerim çıldırdı defterin arasında
Bakışlarım kayboldu kaşının karasında
Dönmen şifa olur mu kalbimin yarasında
Günü sayan mezarım kazılmadan gel artık
Bu efsane taşıma yazılmadan gel artık.
afet kırat...
Anasayfa 
] 
