Geçti
!
Çözüldü ipimiz, koptuk bir kere,
Bağ geldi, bağlanma çağımız geçti.
Birle bir olunca, bizde her zerre,
Av geldi, avlanma çağımız geçti.
Her ne yana dönsem, orada tuzak,
Kaçacak yer yo ki, nereye sızak,
Sanırdım avlanmak bizden çok uzak,
Ağ geldi ağlanma çağımız geçti.
Ne kadar tanıyor, kimler kim kimi?
Ayan açık oldu, sırların imi,
Dört mevsim yaşarken ömür iklimi,
Çağ geldi, çağlanma çağımız geçti.
Gönül daldan dala uçup gezerken,
Diyordu ki, yaşın daha çok erken,
Düz ovadan artık usandım derken,
Dağ geldi, dağlanma çağımız geçti.
Üç cemre düşünce, taşa toprağa,
İlkbahar can verdi, güle yaprağa,
Bencileyin buzdan, abdal ahmağa,
Tav geldi tavlanma çağımız geçti.
Susuzluk içinde seraplı çöldük,
Sahrayı vahada ikiye böldük,
Âlemi kesrette üç defa öldük,
Sağ geldi, sağlanma çağımız geçti.
Yaralım iltifat olmaz ham dile,
Can ver ki canana başka can dile,
Boşa fitil olduk, yağsız kandile,
Yağ geldi, yağlanma çağımız geçti.
Mustafa Yaralı
Anasayfa 
] 
