YOLCULUK
Yolculuk, fikri daima hüznü de taşır yanında. Şehirler arasında sizi bir yerden bir yere taşırken, anılarınızı, kederlerinizi ya da sevinçlerinizi de beraberinde taşır. Geride bıraktığınızı sandığınız her ne varsa, aslında sizinle birlikte gelir. siz sadece geçici bir yanılsamaya kapılırsınız. Her şeyin geride kaldığına inanırsınız. Size hem yabancı hem de çok alışık olduğunuz bir durumdur: Ayrılık...
Bir otobüsün cam kenarından dünyaya bakmak. Zamanın geçmesini beklemek. Varılacak yere bir an önce varmanın, garip telaşı. Geride kalanlar, gelecek olanın sessiz savaşı...Bıraktığınız koca bir şehir, dostlar, kafanıza takılan, çözüm bekleyen, yapılacak işler... Otobüs camından dünyaya bakmak... Geçtiğiniz evler, hayatlar, ağaçlar, yollar... Fark etmediğin, bilmediğin nice olay. Yollar.. Kimini sevdiğine kavuştururken, kimini sevdiğinden ayıran yollar. Hem düzeninize dönme isteği, hem gittiğiniz yerde düzen kurma çabası.. Otogarları da sevmem ben. El sallayanları görmek, üzer beni... Otobüsü durdurmak ve inmek gelir içimden. İsyan etmek gelir. Bir daha dönmemeye yemin etmek gelir içimden...
Keyifle yolculuk yapanlara imrenmişimdir her zaman. Bende ki hüzünden eser yoktur onlarda.. İşte bir yolculuk arifesi daha bana bunları yazdıran... Yola çıkma vaktine az kaldı..
selam sevgi ve dua ile..
Anasayfa 
] 
