bugün ağladım. çünkü anlatamadım..
bugün ağladım çünkü anladım;
elim yetişmiyor bir başkasına.
ne çok seversen sev, ne çok hissedersen hisset sen değilsen o, olmuyor, düzeltemiyorsun.
anlıyorum aslında sanki bir hüzün dönemidir yaşanan, üzücü olayların üzücü doğudukları ve yaralar..
kapanması zaman alan, zamanınsa insanı insandan alan acısı...
öyle çok anlıyor ve öyle çok seviyorum ki, aslında üzüntüsü, sıkıntısı, geleceği beni bağlıyor. ve bendeyken bu bağ, biliyorsam geleceği, ki bunun için medyum olmaya hacet yok, tutamıyorum kendimi, kızıyorum...ağlıyorum..sewiyorum..bilmiyorum..
anne olmayı anladım şiimdi, hani bazen mminik bir hatanızdan ötürü öyle çok kızarlar ki size anlayamassınız nedendir diye,, anlıyorum onları, bilirseniz sewdiğiniz acıycak ilerde; şimdi böyle yapıyor diye,, göklere çıkarsınız sanki faydası olucak diye.. halbuki anlaşılmak zordur o anda yersiz tepkinizle...
bilmiyorum, hiç bilmiyorum, tek bildiğim acizim, en sewdiklerime bile ulaşamayacak kadar aciz.
Rabbim aczimin farkındayım tek dileğim sevdiklrimi mutlu et.. amin..
alıntı
Anasayfa 
] 
