Gül Suyu...
Gül ağlatan yağmurlar yağdı bu sabah
Avuçlarımda biriktirdim gül suyunu
Serptim yürek kıvılcımına
Mülteciydi her damla…
Sus! Kül düşsün serpilen yalnızlığa
Bir denizin susuzluğunda kurusun kum taneleri
Kapat sonsuza değin matemli gözlerini
Çırpınışların boşuna vurur kıyılara
Git benden yüreğim.
Git! yenileceğim…
Kendine sürgün bir şair ağlıyor bu şehirde
Sus! Kor düşüyor içinin ıssızlarına
Bir yangına yenik şiirlerim
Düştüğün kuyudayım Yusuf, al çıkar güne beni
Çöz kalbinin düğümlerini
Aşk ki duvarlarında hazin bir inilti…
Kaç eskimiş bahar geçti göz uçlarından
Solgun ve yılgın
Gül derdim payıma düşen zamandan
Gül koktu düşlerim
Saçlarım ellerim
Benim değil mi? sızılarım bu derin yara
Kondur gamzelerime serinliğini
Gül suyu dök umutlarıma…
Hayat bu ya
Büyüyor eksildikçe bir yanım
Bir adım bir adım daha
Sensizliğin ağrılı çığlığında…
Züleyha Özbay Bilgiç/Kütahya
13 Mayıs 2011
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
