Resul Gülü
Güneş doğuyor nazlana nazlana
Öyle aydınlatıyor ki yüzünü
Sandım ki güneş aydınlatıyor yüzünü
Sandım ki nazlı olan güneşti
Meğer senmişsin güneşten de öte
Işıldayan
Meğer senmişsin nazlı olan
Güneş kıskanırmış senin nazını
Taklit edermiş seni elinden geldiğince
Islatmaya haya edermiş seni yağmurlar
Toz titrermiş üzerine konacak diye
Aynı zamanda Yüce Rahman’ın izniyle
Konduğunda o toz üzerine
Yokmuş ondan mutlusu
Şereflisi dünya üzerinde
Kuşlar, en güzel kuşlar geliyor
Konmak için pencerene
Yarışıyorlar
Yerini kapan konuyor pencerene
Yersiz kalan donatıyor minarelerini
Kıskandırıyor muhabbetleri bizleri
Orada da yer bulamayanlar doluyor bahçene
Her bir dalına, dalıyorlar muhabbet deryasına
Onlar seviyorlar seni doyasıya doyasıya
Kıskanıyorum sultanım pencerene konan kuşları
Üzerine konan tozu
Kirpiklerini ıslatan yağmuru kıskanıyorum
Bastığın taşları,çay içtiğin bardağı,yemek yediğin tabağı
Kıskanıyorum sultanım
Seni benden çok sevenler var biliyorum
İşte o zaman çaresiz kalıyorum
Sevgini benden çok hak edenler var biliyorum ya
İşte o zaman yüzümü kaldıramıyorum yerlerden
Yüzüne bakmaya layık başka gözler var biliyorum ya
İşte o zaman usulca kapanıyor gözkapaklarım eriyorum
Layık olmadan böyle Mevlana’ca yine yine seviyorum
ALLAH için Resul gülü seni çok seviyorum...
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
