Hayat....
Yola revan oldum, gidiyorum...
Heybemde gözyaşlarım alnımda secde izi
Bir gün, anımsarsanız beni öylesine sebepsiz
Beni benden değil artık metruk diyarlara sorun
Bende lafız kalmadı belki onlar konuşur...
Sol yanım işgal olmadan evvel
(Güya)Sağlam bir kalenin uçlarındaydım
Seyre dalarken masmavi göğü
Uçan her kuşun kanatlarında...
Yeryüzünün rengini dahi unutmuşken
Kimin aklına gelirdi çürük bir taş!
Çürük bir taş yüzünden devrileceğim...
Andolsun kaleme ve yazdıklarına
Ve kalemi yaratan rabbe andolsun
Öylesine sarsıldı ki yüreğim
Hunharca katledilmek gibi sessizce
Çöl ayazında ölüme terkedilmek gibi veya
Vahşi hayvanların pençesinde...
Ruhum iğne deliğinden çekilir gibi
Yavaş yavaş
Sıkıştıkça sıkıştı nefesim
Buna hayat denirse şayet
Ölüm buna mukabil bin kere hayat! ...
Nuran Aksoy
Selam Sevgi ve Dua ile...
Anasayfa 
] 
