Yalnızım...

Özel Üye Mesaj Sayısı : 2555 Kayıt tarihi : 30/08/10

Yalnızım...

Alışılması güç,anlaşılması zor bi yalnızlık benimkisi..Kalabalıklar içinde bile yalnız kalır ya insan,ya da içinde o kadar büyük bi acı vardır ki.. Ruhun üşür ! Anlatamazsın ki kimselere..
Anlatsan da anlayabilirler mi? Yarana kim,nasıl ilaç olur? Çok öncelerde,biri geldi ansızın,kapımı çaldı... Açmadım,açılan bütün kapıLarı yüzüne kapadım ! Nasıl bilecektim ki denemeden beni mutluluğa götüreceğini?
Evet,denemeyi göze aldım ve açtım tüm kapıLarı daha sonra,yüreğimi,tüm sırlarımı...
GözyaşLarımı sildi önce.Kanayan yaralarımı iyileştirdi...Hani kuşlara anneleri önce uçmayı öğretir,herşeyi öğrendiğine inandığı zamnda içgüdüsel olarak bırakır gider ya...
O da qitti herkes gibi...Yarım kaldım...

Aslında,
Ben hep yarım kaldım...
Ben hep yalnız kaldım...

Yalnızlık bu kadar koymazdı insana..
Her gün biraz daha azalıyorum sanki..Geceleri uyku denen şey bana çok uzak !
Uykularında kabusLar,karabasanlar.. Ve yalnızlık en çok başını yastığa koyduğun zaman kendini gösteriyo..

Huzursuzluk... Boşluk hissi...

En acısı da,bir başkasının yüzüne gülerken,ardından kendi içine akıttığın gözyaşlarını görmek...
Rol yapmaktan nefret eden ben.. Başkasını üzmemek için gülümsüyorum.. İnsanlara gülüyorum,resimlerde gülüyorum !
Bu nasıl bi mantıktır ya ? Gülüyorum,çünkü kendimi bir an önce toparlamam lazım,gülüyorum çünkü sevdikLerimi daha fazla üzmemem lazım..
Sevdiklerim ya ! Benimde sevdikLerim var elbet ! AğLadığımda üzülen,derdimi paylaşan..

ÖYLEYSE BU YALNIZLIK HISSI NEDEN?........

Alıntı..

Konu: Geri: Yalnızım... Ptsi Mart 21 2011, 00:32

Aslında,
Ben hep yarım kaldım...
Ben hep yalnız kaldım...

Yalnızlık bu kadar koymazdı insana..
Her gün biraz daha azalıyorum sanki..Geceleri uyku denen şey bana çok uzak !
Uykularında kabusLar,karabasanlar.. Ve yalnızlık en çok başını yastığa koyduğun zaman kendini gösteriyo..

Huzursuzluk... Boşluk hissi...

En acısı da,bir başkasının yüzüne gülerken,ardından kendi içine akıttığın gözyaşlarını görmek...
Rol yapmaktan nefret eden ben.. Başkasını üzmemek için gülümsüyorum.. İnsanlara gülüyorum,resimlerde gülüyorum !
Bu nasıl bi mantıktır ya ? Gülüyorum,çünkü kendimi bir an önce toparlamam lazım,gülüyorum çünkü sevdikLerimi daha fazla üzmemem lazım..
Sevdiklerim ya ! Benimde sevdikLerim var elbet ! AğLadığımda üzülen,derdimi paylaşan..

ÖYLEYSE BU YALNIZLIK HISSI NEDEN?........

eline emeğine sağlık gülüm güzel konuya aslında benim yaşadığım hislere inmissin ne kadar çevremde
birileri olsada kendimi neden bilmiyorum hep yalnız hissediyorum acıda olsa yaşıyorum maalesef
yalnızlık allaha mahsus kimse yalnız değildir şükür rabbime ALLAHımız var ama
başkalarının dostlukları ve varlıkları artık orada olmadığında, anılar dolanıyor zihnimde anılar da silinip gittiğinde, kişi kalıyorum kendimle başbaşa bir zaman sonra kendimde kendime yetmemeye başlıyorum, işte o zaman içten içe büyüyen kederin adıdır kendini yalnız hisstemek.
yalnızlık sadece bir his değildir kimi zaman gerçektir.
.etrafında bir çok insan vardır. hatta canından da çok sevdiğin kişilerle hep birliktesindir. gel gör ki; içinden bir çığlık, feryat kopmak ister...bu hep geceleri olur...karanlık çökünce tüm gece seni sarmış, çevrelemiş de karanlıklarda koyabolmuşsun gibi... hep yutkunursun, unutmak istersin, düşünmemek istersin ama nafile o küçük ölüm dedikleri uykuya dalan kadar seninledir. sabah kalktığın zaman gün aydınlanmış karanlık etrafından dağılmış, günün karmaşısına karışmışsındır... yalnızlık mı gelir aklına insanın... ama sonra akşam olur yine gece çöker sanki seni boğmak için gelmiştir... işte ben bu dakikalarda boğulmamak için verdiğim savaşa diyorum "kendimi yalnız hissediyorum diye...
yalnızlık bazende hiç varolmamış birine duyulan özlemdir anılmadığımı sevilmediğimi düşündüğüm anlar kendimi daha çok yalnız hissediyor halden hale giriyorum acıda olsa gerçek işte sevgisiz yaşamak ne kadar zorsa yalnız kalmakta bir okadar zor benim için
emeğine sağlık gül kardeşim çenem düştü sanırım
selam sevgi ve dua ile

çiçek10

Admin Mesaj Sayısı : 16821 Kayıt tarihi : 03/07/08

Admin Mesaj Sayısı : 12855 Kayıt tarihi : 03/07/08

Evet,denemeyi göze aldım ve açtım tüm kapıLarı daha sonra,yüreğimi,tüm sırlarımı...
GözyaşLarımı sildi önce.Kanayan yaralarımı iyileştirdi...Hani kuşlara anneleri önce uçmayı öğretir,herşeyi öğrendiğine inandığı zamnda içgüdüsel olarak bırakır gider ya...
O da qitti herkes gibi...Yarım kaldım...

Aslında,
Ben hep yarım kaldım...
Ben hep yalnız kaldım...

ALLAH razı olsun Sessiz Gül
İnsan güvenip sonsuz bir sevgi duyduklarını kaybedince etrafında binler olmuş
neye yarar.Görmez bile etrafındakiler çünkü gözler hep sevileni gönül aleminde yer
alanı arar.Her gördüğünü ona benzetir her duyduğu sesi onun sesi zanneder.
Hani çölde serap misali susuzluktan bi hal olmuş insan su olmadığı halde su görür ya
işte gönülde susuzdur sevdiklerine hasrettir sürekli serap görür...
Yokki gönlün ilacı veresin ağrısı sızısı dinesin.Onun ilacı ancak sevilen özlem duyulandır.

çiçek9

» Çok Yalnızım
» Sensizim, Sessizim, Yalnızım...!!!
» İçimdeki Onca Kalabalığa Rağmen Yalnızım
» Dedim : Cok yalnızım...
» Çok Yalnızım Özlüyorum Dön Gel