Bu rengi tanıyor beynim
Sevmenin dilini kırıp her yere, sana dönmemiş vefasız bir dil ile, aç kapıyı efendim ben geldim. Ben çalamam bu kapıları bilirsin ne yüreğimde derman bulurum ne benliğimden böyle bir ferman. Sen çağırmazsan gelemem, sen al beni yanına. Ben yürüyemem bilirsin.
Gözlerimde ki boşluğa baktım bu sabah aynada hangi yar ile hangi yaren ile boyasam ben beni bütün noksanlığım senin rengin. Sağ omzuma dönüp gülümsüyorum hani o fıkrada ki laz misali yaz canım yaz gülüm diyorum. Sol omzumdakinin defteri biliyorum kalın hayli hiç bakmıyorum onun yüzüne kızgınım ona. Kardeşim diyor ki ben en çok solda kini seviyorum abla. Neden Ayzıt? Diyor ki en az o yazar hep bekler hatadan dönmen için ama sağdaki aklından her geçeni yazar soldaki çok çabalıyor abla yanlış yapmandan korktuğu için.
Düşünüyorum bu sabah sol omzuma döndüm ve gülümsedim. Yaz gülüm yaz canım ben yapıyorsam utanmadan sıkılmadan giriyorsam kulun hakkına eziyorsam anamın babamın hakkını hatrını yaz kalemine kurban olduğum.
Çok sevdiğim oldu benim, çok dedim ateşler gül bahçesi . Dilime doladığım ateş bahçeye varsa böyle bir cesaretim yaz yaradanına kurban olduğum.
Bu sabah namaz için döndüğüm kıblede yüzümün kızardığını hissettim ilk defa bu utancın gölgesinde yatsıyı kılmadan uyumuştum hiç düşünmeden. ALLAH büyüktür Rahmeti çok deyip sadece rahmet kapısına sığınmak kolaydı elbette büyüksün Rabbim Rahmetinden yok hiç şüphem ama dünyada bir güle bir çaya binbir teşekkür ile eğilip bükülen ben sana şükür diliyle gelemiyorsam alnımı secdene toz eylemiyorsam soldakiyle olmamalı bir derdim.
Her vaadin gerçekleşecektir cehennem var cennet var ikisine de yok ilgim . amma velakin hiç mi hatrın olmamalı bende senin diye içim içimi yedi dört saattir.
HAKKIN HATRI YÜCEDİR, HİÇ BİR HATRA FEDA EDİLEMEZ.
Derdim bende bir zamanlar. Hani korurdum öksüzü yetimi, dilenciler arkadaşımdı bir zamanlar yaşlılar sırdaşım. Çocuklarla oynadığım sokaklarda biraz gurur gördüm bugün benden, biraz kibir. Adını öyle bir anardım ki beni bilenler sen ne güzel ALLAH diyorsun derdi. Dolardı içime sevgin gözlerimin tutardım kapılarını ama sen en sevgili en çok özlediğim değimliydin.
Şimdi dilimde şeytan türküleri. Öfkenin her demi bende, ihanetin has bahçesi yarenliğim. Kime selam versem ardında bin çıkar, çıkarsız yollardan döndüğüm yerdeyim. Prensiplerim vardı bir zamanlar düstursuz girmediğim odalar. Söğüt gibi ol kızcağızım dalların salkım salkım ama eğil Rabbin karşısında nefsini yerle bir tut diyen babamın şimdi kavaklar gibi dik duran kızıyım. Unuttum verdiğim tüm sözleri. Unuttum nereden geldiğimi ve döneceğim yeri.
Oysa topraklar boş kalmıyor. Azrail boş gezmiyor. Ölümün kokusu hep bu sokaklarda vakit kısa. Ben dönemiyorum sen beni döndür ALLAH’ım.
Çok özlediğimi hissediyorum seni.
Bir sen koy yüreğime yine eskisi gibi. Ben bana yetemiyorum, Sensizlikte bırakma beni.
Şu gökleri kaldıranın
donatarak dolduranın
Ol deyince olduranın
doksandokuz adıyla...
/ ALLAH’ın Rahmeti ve Bereketi tüm iyilerin üzerine olsun.../
Alıntı..
Anasayfa 
] 
