Cennet Çiçeği
Özel Üye
Mesaj Sayısı : 5244
Kayıt tarihi : 02/08/10
Yaş : 53
 | | Konu: Orada Bir Köy Kaldı Mı Uzakta?... Salı Ara. 14 2010, 22:44 | |
|  Takılı kalmış aklımın bir köşesine, genelde çocukların söylediği bir şarkı:
Orada bir köy var uzakta.
Gitmesek de, görmesek de
O köy bizim köyümüzdür.
Dostlarımla paylaştığımda gördüm ki, herkesin bir köyü var aklına takılı kalan. Köyde doğmamış, orada büyümemiş ama gene de, geçirdiği kısa ama mutlu dönemler birleşmiş, büyümüş, içini bir köy özlemi sarmış. Aslında takılı kalan şey eskiye bir özlem, yitirdiklerimizi arama…
Ben de bir köyde dünyaya gelmedim. Elazığ ilinin AĞIN ilçesinin Akpınar (Andiri) mahallesinde doğdum. İlkokulu Malatya’nın Arapkir ilçesinde, ortaokulu Malatya Turan Emeksiz lisesinde tamamladım. Vakit bulunca tatillerde hep Ağına kendi düşüncemize göre tanımladığımız, köyümüze koşardık. Evimiz, bağımız, bahçemiz vardı çok şükür. Sabah horoz sesleriyle uyandığımızda evde bugün moda olan ve aranan organik unla yapılmış, pişirilmiş taze ekmek üzerine yayılmış kaymağa, taze peynir, bahçeden toplanmış taze salatalık, domates, tavuğumuzun o gün yumurtladığı taze yumurta ile kahvaltımızı yapardık. Bütün gün bize verilen işlerle meşgul olur, bahçelerde oynar, akşam hava kararınca eve girer, çoğu kez de yemek sonrası uyuya kalırdık. Elektriğimiz, televizyonumuz yoktu. Tüm dünyamız KÖY’ dü. Oradaki haberleri duyar, onlarla üzülür, onlarla sevinirdik ama KÖYÜMÜZDE MUTLU YAŞADIK…
Benim hatırladığım köyde herkesin bir evi vardı. Kiracılık neymiş sonradan kentlerde öğrendik. Benim Köyümde herkesin bahçeleri vardı. Bahçelerde her türlü sebze, meyve…domatesi dalından kopardığımda, inanılmaz bir koku yayılırdı etrafa, salatalığı ısırdığımda enfes bir tat kalırdı ağzımda… çevremde yorgun ama güler yüzlü insanlar vardı. Hepsi inanılır ve güvenilir insanlar…Ses tonundan, bakışından size sarılışından sevgi ve saygısını anlardınız insanların.
Evlerde hergün mis kokulu, kepekli ekmekler pişirilir. En yoksulunun bile bir keçisi veya koyunu, 2 tavuk 1 horozu bulunurdu.
Kuş sesleriyle uyanır, bahçelerde doyasıya oynardık. Akşam evimizde uzun sohbetler olur, hikayeleri, öyküleri dinlerdik. Herkese söz hakkı verilir, konuşanlar dinlenirdi. Evin reisi hep evin erkeği olarak gösterilirdi ama gerçek reisin evin Annesi olduğunu tartışmasız herkes kabul ederdi. Herkesin evinde yoğurt, süt, tereyağı, yumurta, bir çuval un, bulgur, kuru fasulye, nohut bulunurdu.
Kendi kendine yeterli bir ekonomi.
Zaten kurtuluş savaşı da böyle kazanılmadı mı?
İşte bizim aklımıza takılı kalan KÖY, böyle bir köy…
Bugün etrafıma bakıyorum, içim sızlıyor…
Herkesin evi yok, üstelik çoğu kiracı, bazılarının sığınacak yeri bile yok… Çok elitlerin bahçeleri var ama bahçelerde o eski sebze ve meyveler yok. ALLAH eksikliğini göstermesin ama domates domatese, salatalık salatalığa benzemiyor, salatalık kabak tadı veriyor. Hepsi hormonlu, büyük ve gösterişli, tornadan çıkmış gibi, ama tadı yok. Bazen acaba bizim mi ağzımızın tadı yok diye geçiriyorum içimden, ama nadiren de olsa katıksız bir köy ekmeği yediğimde ağız tadımın yerinde olduğunu görebiliyorum.
Önyargısız, temiz, dürüst, ayrım yapmadan herkese kapısını açan, evde neyi varsa misafiriyle paylaşan, günün hangi saatinde gelirse gelsin “misafir yoldan gelmiştir Aç’tır” anlayışıyla sofrasını kuran. Yoldan geçenlere bile bir ayran ikram eden, sayılamayacak kadar çok nitelikleri olan o köylüler… hoş geldiniz diyen elinizi öpüp alnına koyan küçükler, sarıldığında sıcaklığını hissettiğiniz güven duyduğunuz büyükler… Hemen itiraz edenleri, “bizim evimizde hala öyle” diyenleri duyar gibi oluyorum. Ama dikkat etsinler el öpenlere, onların çoğu el öpmüyor, çenesini vuruyor, öpmüş gibi gözüküyor. Birbirlerine sarılanlar, aslında özlem gidermek için değil usulen sarılıyor. Öpen dudaklarına bakın öpmüyor, havayı öpüyor…
Her şey değişti…Köy, köy olmaktan çıkmış, köye benzemiyor. Evde ekmek yapılmıyor, “Kuş gribi” horoz ve tavuklarını götürmüş, buz dolaplarında hormonlu yumurta, meyve ve sebzeler…Kilerler yok olmuş, bahçelere evler yapılmış, ağaçlar, kuş türleri tükenmiş, sular kurumuş, keneler öldürücü olmuş…
Köylerin büyük çoğunluğu kentlerin olumsuz yönlerini alarak kentleşmiş…
Kendi kendine yeterli ekonomi anlayışı kaybolmuş. Başkalarına muhtaç. Parası varsa satın alıyor, yoksa alamıyor. Köylerde, köylülerde değişmiş, farklılaşmış. Kentte yaşayanlar gibi köylünün de satın aldığı az miktarda yumurtası, unu, makarnası, günlük yetebilecek ekmeği var.
Fırıncılar toplu bir grev yapsa, kendi kendimize ne kadar yeteriz, doğalgazımız kesilse neyle pişiririz, ne yeriz, neyle ısınırız diye düşünüyorum.
Etrafıma bakıyorum sabah koştura koştura işine giden, akşam aynı şekilde işinden evine dönen, sonra yemek yiyen, hiç konuşmadan televizyonda bir DİZİ seyrederken koltukta UYUYAKALAN insanlar. Bunlara Aile diyorlar.İLETİŞİM YOK, yalnızca para kazanmaya ve harcamaya çalışan birbirinden kopuk insanlar…PARA HERŞEY olmuş, SÖZ ve GÜVENLİK önemini yitirmiş, doğru ve dürüstlükten bahsediyor herkes ama DOĞRU ve DÜRÜST’ ün önemi kalmamış, sarmış her tarafı GÜNLÜK YAŞAYAN insanlar… ÇOCUKLARIMIZ’ a, TORUNLARIMIZA nasıl bir DÜNYA ve ANLAYIŞ bırakacağız…Söyledikleri FARKLI, (kulağa hoş gelen). UYGULAMALARI FARKLI. Bu ikiyüzlü insanlara küçükler ne kadar daha itaat ederler, örf, adet ve geleneklerimiz bu anlayışla sürer mi, sürdürülür mü? İçimi acıtıyor gördüklerim, yaşadıklarım, düşüncelerim…
Kentleşme kuşkusuz kaçınılmaz. Değişim ve gelişmeye karşı da değilim. Ama ALLAH vermiş. Cennet gibi bir vatanımız var. Akan sularımız, doğal kaynaklarımız, verimli arazilerimiz…her şeyimiz var ama biz daha çok TÜKETİM toplumu olduk gibi geliyor bana. Ne sahip olduklarımızın kıymetini yeterince biliyoruz, ne de iyi bir planlamayla sektörleri destekleyebiliyoruz…
İnşALLAH ESKİ’ yi aramaz, yalnızca benim gibi özlem duyarız…Bu mesleğimiz ve ülkemizin HUZUR ve GÜVENLİĞİ içinde çok önemli.
*** *** ***
Dr.Ahmet Nihat DÜNDAR[*]
En son Su_Çiçeği tarafından Çarş. Ara. 15 2010, 03:26 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
MaVi_GüL
Admin
Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Orada Bir Köy Kaldı Mı Uzakta?... Çarş. Ara. 15 2010, 01:39 | |
| | |
|
mustafa43
Admin
Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08
| | Konu: Geri: Orada Bir Köy Kaldı Mı Uzakta?... Çarş. Ara. 15 2010, 22:45 | |
| | |
|
] 
