Hiç Bir Şeyin Sonunu O'nun Dışında Kimse Bilemez...
‘Yaşamda Bazı Şeylere Nokta Koyup Son Verdiğini Düşünenlere..’
Her derdin dermaninı veren bir Rabbimiz varken yüreğimizde; nokta koymak niye?
Hayatta insan hep kendiyle körebe oynuyor..
Ne kırdığını farkediyor ebeyken,ne kırıldığının asıl sebebini farkediyor sobelenirken..
“ah”lar yerleşiyor dudaklara kimi zaman.
Rabbim iyiki dertli gönüller vermiş bizlere esasen..
Gamsız,duygusuz,dertsız gönülleri ne yapalım ki..
Dertlerimizle Rabbimize daha çok yakınlasmıyormuyuz? Oysa..
Neden arzumuz dertsız gönüllere sahip olmak ki..
Bu yüzden nokta koyma çabamız kendimizden kaçısımız olabilir mi acaba?
Bize derdi yakıştıran,bizi dertlerle hüzünlerle olgunlaştıran derdi veren Rabbimizin dermanıda verecek olduğunu bilmiyormuyuz sanki..
Yüreğimizin merhemi olacak yürekleri karşımıza çıkaracak “O” değil mi? Bunu bilip nasıl nokta koyuyoruz cümle sonlarına..nokta koymak insanoğluna yakışmaz ki bir kere biz virgullerin ve uc noktalarin sahibiyiz !
Yaşanılan şeye ne hata demek düşer bize nede doğru..
Rabbim taktir edecek neyse hakkımızda en doğru..Bize Dua ve tevekkülden gayri ne var..
Yüreklerın kısmeti varsa bir yerde o er geç bulacak nasılsa..
Bizim olana olma deme hakkımız yok..
Taktir Rabbimizin her zaman..
Hüzne tercüman olan gözyaşlarımız anlatıyor bazen herşeyi..
Onuda tek anlayan yürekten bir derya olup akan sevgidir Bence..
Seviyorsak anlayışlı olmalş,seviyorsak hüküm koymamalıyız bizler..
Seviyorşak seviyor gibi davranmalıyız..
Bu yüzden hiç bir zaman suçu işleyeni bulma çabasinda olmamalıyız..
Buraya kadarmış diyip bitirmek bir şeye noktayı koymak bizim işimiz değil..
O Rabbimizin işi !
Hiç bir şeyin sonunu Ondan başkası bilemez.
Her daim dua ve ümit ile..
Ve son olarak kimse üzülsün istemiyorum..
alıntı...