Şu Ney'in neler söylediğini can kulacı ile dinle, o ayrılıklardan şikayet etmektedir.
Ney kendine has bir dille, hal dili ile diyor ki:
"Beni kamışlıktan kestiklerinden beri, feryadımdan, duygulu olan erkekte, kadında inlemekte, ağlamaktadır. Şu varki beni dinleyen her insan, benim neler dediğimi anlayamaz.
Benim feryadımı duyamaz. Beni anlamak, Beni duymak İçin, ayrılık acısı çekmiş, gönlü yaralanmış, içli bir insan isterimki, acılarını, dertlerimi ona anlatayım. Aslında, vatanından ayrı düşmüş, oradan uzaklaşmış kişi, orada geçirmiş olduğu mutlu zaman arar, o zamanı tekrar yaşamak ister, ayrıldığı sevgiliye tekrar kavuşmak arzu eder.
Ben her mecliste, her toplulukta, İnledim, ağladım, durdum. Ben, huysuz insanlarlada, iyi insanlarla da düşüp kalktım.
Herkes, kendi anlayışına, zannına göre, benim dostum oldu. Ama, kinse benim gönlümdeki sırları araştırmadı, öğrenemedi.
Halbuki benim sırrım, feryadımdan uzak değildir.
Fakat her gözde onu görecek nur, her kulakta, onu işitecek, duyacak güç yoktur.
Ten candan, can da ten dan gizli değildir. Fakat kimseye canı görmek izni verilmemiştir.
Ahmet Selim
Ney'in şu sesi, gönlü yakan bir ayrılık, bir aşk ateşidir. Kimde bu ateş yoksa, o, maddi varlığından kurtulsun, yok olsun.
Ney'in sesindeki tesir, yakıcılık, onun içine düşen aşk ateşindendir. Hakikat şarabında bulunan, insanı mest eden halde, aşk coşkun-lugAindandır. Ney, sevgilisinden ayrılmış olanın arkadaşıdır, dostudur. Onun yakıcı sesi, bizim Hakk'a kavuşmamıza engel olan perdelerimizi yırtınıştır.
Ney gibi bir zehri, ney gibi bir panzehiri, ney gibi bir dostu, ney gibi bir aşıkı kim görmüştür. Ney, kanlarla dolu bir yoldan, aşk yolundan bahsetmektedir. O, sevgi yüzünden çöllere düşen Mecnun'un aşk hikayelerini anlatmaktadır.
Bize, hak yolunu gösteren gerçek aşkın mahremi, dostu, aklını yitirmiş aşıklardan başkası değildir. Konuşan dille, kulaktan gayri müşteri, talip yoktur.
Gamlı geçen günlerimiz uzadı ve sona ermesi gecikti. O günler, mutsuzluk acılar ve ayrılık ateşleri ile arkadaş oldu da, yandı, gitti.
Günler geçip gitti ise varsın geçsin. Gam yeme, onlara de ki: "Geçin, gidin... Sizin gidişlerinizden bizim korkumuz yoktur... Ey mübarek ey temiz dost... Son kal, sen var o!".
Hak aşıkları, muhabbet deryasının balıklarıdır. Onlar vuslat suyuna kanmazlar, bu sebeple balıktan başka herkes suya kandı, nasibi olmayanında günü, uzadıkça uzadı.
Ruhen yükselmemiş, ham kalmış kişi, yetişkin, olgun kişinin halinden anlamaz. Öyle ise sözü kısa kesmek gerekir.
"O ney'ki kamışlığa değer verdide, kamışlıkta aşıkların gönüllerinin yaktı kendisi gibi."
Kalem Sevgiliden Yana Olunca
Şeyh sadiŞirazi "Bostan"
**********************
''Gönül hakikati seyredendir ama akil fani ile meşgul olandır.''
Anasayfa 
] 
