Ağla
Benim dediğin her şeyden kalan
Şimdi eski bir hayal olmuş
Sen kendi gerçeğini arıyorsun
Varlık ile yokluk arasında
Bitmek tükenmek bilmeyen
Bir sancının esirisin, kanıyorsun
Kendinin yüreğine emanet bir ölüm sancısında
Eskiye duyduğun özlemi
Yenideki yokluğunla sınıyorsun
Gülmek uzak bir liman
Umut denen hayat ikliminde
Hain bir kabusun ortasında,
Gözlerinden uzakta bir yerdesin, ağlıyorsun…
Ağla!
Ağlamak hiç bu kadar yakışmamıştı sana
Ağla!
Belki yeniden kurulur bu dünya
Kaybettiklerin için değil
Elinde kalanlar için ağla
Gözlerin asla bilmeyecek ağladığını
Ne sen ne de başkası
Asla duymayacak
Bir sevdanın yüreğinin duvarları yırtarak
Sicim sicim aktığını…
Ağla!
Ağlamak belki yeniden doğurur seni
Belki geri getirir
Altı yıl bilmem kaç bin gece
Yastığına gömdüğün hayallerini
Ağla!
Ağlamak gözlerinden uzakta…
Ağla!
Ağlamak ömrünün orta yerinde
Dünya denen hain tuzakta…
Anasayfa 
] 
