ebeda
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

ebeda

Sonu Olmayan Bir Yolda Birlikte Yürüyenlerin Sitesi
 
AnasayfaAnasayfa  Çocuktuk... Empty  Radyo  Latest imagesLatest images  AramaArama  Giriş yap  Kayıt OlKayıt Ol  
Son Konular
Konu Son Yazan GöndermeTarihi
Cuma Şub. 09 2024, 12:26
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:25
Cuma Şub. 09 2024, 12:24
Çarş. Ara. 06 2023, 12:37
Çarş. Ara. 06 2023, 12:26
Çarş. Ara. 06 2023, 12:20
Ptsi Ara. 04 2023, 15:55
Ptsi Kas. 06 2023, 20:33
Ptsi Kas. 06 2023, 20:23
Ptsi Kas. 06 2023, 20:19
Ptsi Kas. 06 2023, 20:17
Ptsi Kas. 06 2023, 20:16
Ptsi Kas. 06 2023, 20:15
Ptsi Kas. 06 2023, 20:14

 

 Çocuktuk...

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
mustafa43
Admin
Admin
mustafa43


Mesaj Sayısı : 12855
Kayıt tarihi : 03/07/08

Çocuktuk... Empty
MesajKonu: Çocuktuk...   Çocuktuk... EmptyPaz Şub. 05 2017, 14:53

Çocuktuk...

Çocuktuk, küçücük ellerimizle, çamurdan,
Kocaman kamyonlar, atlar yapardık,
Sonra bindirirdik düşlerimizi,
Alabildiğince sınırsız, olabildiğince uzak,
Belki, daha önce keşfedilmemiş,
Belki, keşfetmeye geç kaldığımız.
Uzak diyarlara gider, gelirdik,
Gittiğimiz her yer, bizim bilirdik.

Denize girerdik, kıyısı olmayan uçsuz, bucaksız,
Gökkuşağının peşinden koşardık,
Yıldızları sayardık geceleyin,
Güneşin doğuşunu izlerdik bir kayadan ve batışını.
Çiçekli bir bahçede sere serpe yatardık.
Biz bu güzel şeyleri, hep düşlerde yaşardık.

Düşlerimizden, soyunduğumuz zamanlarda,
Yine, o tozlu köyü sevmekti tek gerçeğimiz, mecburi.

Çocuktuk, köyümüzden ilçeye yürürdük,
Yırtık çoraplar içinde, üşürdü ayaklarımız,
Sırtımız parkasız, kar-beyaz oluyordu, saçlarımız,
Avuçlarımızı ovar, donmamak için türküler söylerdik,
Bağıra, bağıra, acıdan ve sancıdan.
Sonra, bir bölük asker misali koşardık,
Koro halinde tekrar, ay akşamdan ışıktır, yaylalar, yaylalar.

Her sabah aynı iştahla yürürdük.
Yol biter sabrımız hiç bitmezdi.
Beslenme çantamız yoktu,
Naylon poşet içinde, iki dilim katıksız ekmeği,
Kimse görmesin diye kitaplarımızın içine saklardık.
Zira, arkadaşlarımız görürlerse,
Ayıplarlar endişesi hakimdi.

Çocuktuk, yoksul ailelerin çocukları.
Titrek alevli gaz lambaları, yarınlarımıza ışık tutardı,
Yanabildikleri, dayanabildikleri kadar,
Çoğu zaman, tasarruf olsun diye sobayı yakmazdık.
Yine de başımız dikti, boynumuzu bükmezdik.
Ayakkabılar bir numara büyük, elbiselerse birkaç beden geniş,
Bir sonraki sene giyilsin diye,
Bir önlüğü, en az üç kardeş giyerdi sırayla.
Yoksulluk, kurşun gibi içimize işlenmiş,
Ve biz o kurşunla yaşamayı çoktan öğrenmiştik.

Ve yine, her şeye rağmen, düş kurmaya devam ediyorduk,
Boyumuzdan büyük, umudun yakasını hiç bırakmıyorduk.
Mısra mısra büyüyor, kocaman birer cümle oluyorduk.
Siyah beyaz bir dünyada, rengarenk çiçekleri,
Pembe, pembe yanaklarda gülüşleri, tarlalarda başakları,
Gökyüzünde, güvercin sürülerini düşlemek.
Gerçek olmayacak düşler değildi.

Selam Sevgi ve Dua ile...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
MaVi_GüL
Admin
Admin
MaVi_GüL


Mesaj Sayısı : 16821
Kayıt tarihi : 03/07/08

Çocuktuk... Empty
MesajKonu: Geri: Çocuktuk...   Çocuktuk... EmptyPtsi Şub. 06 2017, 03:12

çiçek16 Allah razı olsun çiçek16
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Çocuktuk...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Çocuktuk...
» Çocuktuk
» Bizde Çocuktuk...
» Mutluyduk Çocuktuk...

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
ebeda :: Sanat ve Edebiyat :: Şiirler-
Buraya geçin: